1 خوردن و آشاميدن مسأله 1 - اگر شخص روزه دار عمداً چيزى بخورد يا بياشامد روزهء او باطل مىشود ؛ چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول باشد مثل نان و آب ، چه معمول نباشد مثل خاك و شيرهء درخت ، و چه كم باشد مثل يك دهم از حبهء گندمى و يا از قطرهء آبى ، حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو برد روزه‌اش باطل مىشود .
مسأله 2 - اگر روزه دار سهواً چيزى بخورد و يا بياشامد ، روزه‌اش باطل نمىشود .
مسأله 3 - چنانچه روزه دار به طور غير معمول چيزى بخورد و بياشامد ، مثل اين كه از راه بينى آب بياشامد روزهء او باطل است .
مسأله 4 - احتياط واجب آن است كه روزه دار از استعمال آمپولى كه به جاى غذا به كار مىرود خوددارى كند ، ولى تزريق آمپولى كه عضو را بىحس مىكند اشكال ندارد .
مسأله 5 - اگر روزه دار چيزى را كه لاى دندان مانده است عمداً فرو ببرد روزه‌اش باطل مىشود .
مسأله 6 - كسى كه مىخواهد روزه بگيرد لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند ، ولى اگر بداند غذايى كه لاى دندان مانده در روز فرو مىرود ، چنانچه خلال نكند و چيزى از آن فرو رود روزه‌اش باطل مىشود .
مسأله 7 - فرو بردن آب دهان ، اگر چه به واسطهء خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد ، روزه را باطل نمىكند .
مسأله 8 - انسان نمىتواند براى ضعف ، روزه را بخورد ، ولى اگر ضعف او به قدرى است كه معمولًا نمىشود آن را تحمل كرد ، خوردن روزه اشكال ندارد ، ولى بايد قضاى آن را به جا آورد .

154