اندازهء كر باشد حكم به نجاست آن نمىشود و پاك است .
مسأله 3 - آبى كه به آن مخرج بول و غائط را مىشويند ، با پنج شرط پاك است : اول : آن كه بو يا رنگ يا مزهء نجاست نگرفته باشد . دوم : نجاستى از خارج به آن نرسيده باشد . سوم : نجاست ديگرى مثل خون يا بول و غائط بيرون نيامده باشد . چهارم : ذره‌هاى غائط در آب پيدا نباشد . پنجم : بيشتر از مقدار معمول نجاست به اطراف مخرج نرسيده باشد .
مسأله 4 - آبى كه عين نجاست مثل خون و بول به آن برسد و بو يا رنگ يا مزه آن را تغيير دهد ، اگر چه كر يا جارى باشد نجس مىشود ، ولى اگر به واسطه نجاستى كه بيرون آب است بو يا مزه يا رنگ نجاست پيدا كند ، مثلًا مردارى كه پهلوى آب است بوى آن را تغيير دهد ، نجس نمىشود .
مسأله 5 - اگر رنگ يا بو يا مزهء آب كر و جارى به چيز متنجس تغيير پيدا كند نجس نمىشود ، پس اگر رنگى كه نجس شده در آب بريزند و رنگ آب را تغيير دهد ، آب پاك است .
مسأله 6 - اگر نجاستى در آب كر يا جارى افتاد و رنگ آن را تغيير داد نجس مىشود ، اگر چه رنگش غير از رنگ نجاست شود ، مثل آن كه خون در آب بريزد و آب رنگش زرد شود .
احكام تخلَّى ( بول و غائط كردن ) مسأله 1 - واجب است انسان وقت تخلَّى و مواقع ديگر ، عورت خود را از كسانى كه مكلَّفند اگر چه با او محرم باشند ، مثل خواهر و مادر و همچنين از ديوانه و بچه ، اگر مميز باشند كه خوب و بد را مىفهمند ، به پوشاند ، ولى زن و شوهر لازم نيست عورت خود را از يكديگر به پوشانند . و همچنين جايز است نگاه كردن به عورت بچهء غير مميز .

15