و داخل فعل ديگر نشده و منافى به عمل نياورده و فاصله زياد نشده ؛ نماز احتياط را به جا بياورد . و در صورتى كه يكى از سه امر مزبور واقع شود بنا گذارد كه خوانده شود ؛ اگر چه احوط به جا آوردن آن و اعادهء اصل نماز است .
حكم اجزاء فراموش شده در نماز مسأله 1 - چيزى كه از اجزاء نماز فراموش شده باشد ، اگر بعد از نماز ملتفت بشود قضا ندارد ، مگر سجده و تشهّد بنا بر احوط ، لكن لازم نيست قضاء اجزاء تشهد ؛ مثل صلوات بنا بر اقوى .
مسأله 2 - در قضاى سجده و تشهّد بايد شرايط نماز ، مانند پاك بودن بدن و لباس و رو به قبله بودن و شرايط ديگر مراعات شود ، بلكه جايز نيست فاصله ميان آنها و نماز به چيزى كه منافى نماز است ، لكن اگر منافى به جا آورد لازم نيست اعادهء نماز ؛ گر چه سزاوار نيست ترك احتياط در صورت ترك عمدى .
مسأله 3 - اگر سجده يا تشهد را چند دفعه فراموش كند ، بايد بعد از نماز قضاى هر چه را كه فراموش كرده به جا آورد ، و لازم نيست كه معيّن كند كه قضاى كدام يك آنها است و همچنين لازم نيست مراعات ترتيب .
مسأله 4 - اگر سجده و تشهد را با هم فراموش كرده باشد قضاى آن چه كه اوّل فوت شده مقدّم بدارد بنا بر احتياط وجوبى ، و اگر نداند كدام اوّل فراموش شده ، بايد احتياطاً آن چه را كه اوّل به جا مىآورد بعد تكرار كند ، پس اگر اوّل سجده را قضا كرد بعد تشهّد را ، دوباره سجده را قضا كند و اگر اوّل تشهد را قضا كرد بعد سجده را دوباره ، تشهّد را نيز قضا كند .
مسأله 5 - سلام دادن در قضاى تشهّد لازم نيست ، كما اين كه تشهّد و سلام در سجده قضائى واجب نيست ، بلى اگر فراموش شده تشهّد اخير باشد ، پس احوط آوردن آن است به قصد قربت مطلقه بدون نيّت اداء و قضاء و آوردن سلام بعد از آن و احوط آوردن سجدهء سهو است در آن ، كما اين كه اگر فراموش

120