مسأله 256 هرگاه كسى كه مىخواهد احرام ببندد نتواند لبيكها را ياد بگيرد ؛ يا وقت براى ياد گرفتن نباشد ؛ و يا با تلقين هم نتواند بگويد ؛ به هر نحوى كه مىتواند بگويد اگر عرفاً تلبيه صدق بكند ؛ مستحب است مرادف عربى آن را ، يا ترجمه آن را به زبان خود بگويد و بهتر آن است كه نايب هم بگيرد كه از طرف او صحيح بگويد ؛ و هرگاه عرفاً صدق تلبيه نكند بنا بر احتياط واجب مرادف عربى آن ، و هم ترجمه آن را به زبان خود بگويد و نايب هم بگيرد .
مسأله 257 هرگاه گفتن لبيكها را در ميقات فراموش كرد ؛ يا به واسطه ندانستن حكم آنها را نگفت ، واجب است اگر ممكن است برگردد به ميقات و احرام ببندد و لبيك بگويد ؛ و اگر نتواند به ميقات برگردد به مقدارى كه ممكن است به ميقات برگردد و احرام ببندد و لبيك بگويد ؛ و هرگاه در اصل حرم مُحرم شده باشد برگردد به خارج حرم و احرام ببندد و لبيك بگويد ؛ و اگر ممكن نباشد به مقدارى كه مىتواند برگردد و احرام ببندد و لبيك بگويد .
مسأله 258 هرگاه لبيكهاى واجب را رياءً گفت ، يا به واسطه عذرى يا بدون عذر نگفت ، چيزهاى كه بر مُحرم حرام مىشود بر او حرام نمىشود و اگر آنچه كه در احرام باعث كفاره مىشود بجا آورد كفاره ندارد .
مسأله 259 هرگاه بعد از گفتن لبيكهاى واجب در ميقات فراموش كند كه نيت عمره تمتع كرده يا حج تمتع ، بنا بگذارد كه نيت عمره تمتع كرده و عمره او صحيح است ؛ و هرگاه بعد از لبيك گفتن در روز هشتم ذيحجه كه

90