مسأله 1067 هرگاه مريض يا معذور مأيوس از خوب شدن و رفع عذر باشد واجب است نايب بگيرد و اگر خوب شد يا رفع عذر حاصل شد واجب نيست اعاده كند ؛ ولى هرگاه مأيوس از خوب شدن و رفع عذر نيست مىتواند به رجاء بقاء عذر و مرض نايب بگيرد و لكن اگر خوب شد يا رفع عذر شد بايد خودش اعاده كند .
مسأله 1068 هرگاه ديگران مأيوس باشند از خوب شدن يا رفع عذر لازم است از شخص اذن بگيرند ؛ و اگر نتواند اذن دهد ولىّ شرعى انجام دهد يا اذن دهد و اگر ولىّ شرعى ندارد ديگرى از طرف او رمى كند .
مسأله 1069 هرگاه بعد از گذشتن روزى كه واجب بوده در آن رمى كند شك كند رمى كرده يا نه ، اعتناء نكند .
مسأله 1070 هرگاه بعد از رمى شك كند كه آن را صحيح انجام داده يا نه ، اعتناء نكند و همچنين هنگامى كه مشغول رمى جمره عقبه است شك كند كه رمى جمره اولى يا وسطى يا هر دو را صحيح انجام داده اعتناء نكند .
مسأله 1071 هر گاه در عدد انداختن سنگها شك كند اگر مشغول عمل است و داخل در رمى جمره بعدى نشده بايد چندان بيندازد تا يقين به عدد پيدا كند بلكه همچنين بنا بر احتياط اگر عمل تمام شده باشد گرچه در رمى جمره بعدى وارد نشده باشد ؛ ولى بعيد نيست اگر شك بعد از انصراف و صدق فراغ عرفاً باشد اعتناء نكند .
مسأله 1072 هرگاه يقين كند كه يكى از سه جمره را در روز گذشته رمى

321