مسأله 33 هرگاه كسى طلب دارد كه با دريافت آن مىتواند به حج برود اگر وقت طلب او رسيده و حال است و مىتواند بدون واقع شدن در حرج و مشقت آن را وصول كند واجب است مطالبه كند و بگيرد و به حج رود ؛ مگر اين كه مديون نتواند بپردازد در اين صورت مطالبه جايز نيست و استطاعت حاصل نيست ؛ مگر اين كه بتواند طلب خود را به مقدار كمتر بفروشد در صورتى كه باعث ضرر و مشقت برايش نباشد و با پول آن و يا با ضميمه مال ديگر بتواند حج رود در اين صورت مستطيع است ؛ و همچنين است اگر وقت طلب او نرسيده ( مدت دار است ) ولى مديون بخواهد طلب خود را بپردازد لازم است طلب كار آن را بگيرد و مستطيع مىشود ؛ ولى هرگاه مديون نمىخواهد پرداخت كند مطالبه واجب نيست براى اين كه تحصيل استطاعت واجب نيست ولى هرگاه بداند كه با مطالبه حاضر به پرداخت است و محذورى ندارد مطالبه لازم است بلكه در صورتى كه احتمال مىدهد كه با مطالبه پرداخت مىكند احتياط آن است كه مطالبه كند براى اين كه ممكن است مطالبه در اين صورت فحص از استطاعت باشد نه تحصيل استطاعت .
مسأله 34 هرگاه كسى كه هزينه حج را ندارد ولى مىتواند آن را قرض كند گرچه بتواند به سهولت آن را ادا كند مستطيع نيست ؛ ولى هرگاه قرض كرد و بتواند بدون مشقت آن را پرداخت كند به جهت صدق استطاعت ، حج بر او واجب مىشود .

21