[ كتاب الجهاد ] فصل اول افرادى كه جهاد بر آنها واجب است [1] بسم الله الرحمن الرحيم الحمد لله وحده و الصلاة على سيّد أنبيائه محمّد و آله الأوصياء الطاهرين ، و اللعنة على أعدائهم أجمعين .
و غالب است « جهاد » در اصطلاح متشرّعه بر « مقاتلهء كفّار براى دعوت به اسلام ، يا باغين » .
و واجب است جهاد به معناى مذكور بر كسى كه واجد شروط تكليف باشد ؛ پس واجب نيست بر صبىّ ، و مجنون ، و معذورِ از انجام دادن آن اگر چه به سبب ضعف و پيرى باشد . و « حريّت » هم شرط است در وجوب جهاد ؛ پس واجب نيست بر عبد مگر با اذن مولى . و در مبعّض با مهايات با مولى ، در نوبت خودش ، احوط استيذان است از مالك بعض به واسطهء تغرير به حق كه جارى است در ساير تصرّفات مماثله .
و واجب نيست بر زن ؛ و هم چنين است خنثاى مشكل بنا بر اظهر . و هم چنين بر پير ضعيف و مريض ضعيف از انجام اين عمل يا مقدماتش ، واجب نيست بر آنها .
و جهادْ واجب كفائى است ، [ و ] ساقط مىشود به قيام بعضى به آن . و عدد كفايت ، مختلف مىشود به اختلاف قلَّت و كثرت و ضعف و قوّت دشمن .
اذن امام معصوم عليه السلام در جهاد مشروط است وجوب جهاد ، بلكه مشروعيّت آن ، به وجود امام معصوم ، عليه السلام يا نائبِ خاص او در جهاد يا در اعمّ از جهاد ؛ و اما نائب عام يعنى فقيه عادل اظهر عدم مشروعيّت

[1] 11 / محرّم / 1401

299