رقبتي من النار و أوسع على من رزقك الحلال الطيب و ادرأ عني شر فسقة الجن و الإنس اللَّهُمَّ أنت خير مطلوب إليه و خير مدعو و خير مسئول و لكل وافد جائزة فاجعل جائزتي في موضعي هذا أن تقيلني عثرتي و تقبّل معذرتي و أن تتجاوز عن خطيئتي ثم اجعل التقوى من الدنيا زادي و تقلبني مفلحاً منجحاً مستجاباً لي بأفضل ما يرجع به أحد من وفدك و زوار بيتك الحرام » .
و دعا بسيار كند به جهت خود و پدر و مادر و برادران و اهل و مال و فرزندان ؛ و بعضى قائل به وجوب دعا شده‌اند ، و بهتر آن است كه غير از امام ، پيش از طلوع آفتاب از آن جا روانه شوند ، اما از وادى محسّر تجاوز نكند تا آفتاب طلوع نكند ، و چون آفتاب به كوه ثبير افتد ، هفت مرتبه اعتراف به گناهان خود كند و هفت مرتبه استغفار كند ، و چون روانه شود با ذكر و استغفار و سكينه و وقار برود ، چون به وادى محسّر برسد تند برود مانند شتر اگر پياده باشد ، و اگر سواره باشد تند براند راحلهء خود را ، و اگر فراموش كند ، هروله را برگردد و تدارك كند ؛ و بگويد در وقت هروله : « اللَّهُمَّ سلم عهدي و اقبل توبتي و أجب دعوتي و اخلفني بخير في من تركت بعدي » و بگويد : « رب اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم إنك أنت الأعز الأكرم » .
فصل چهارم : در واجبات منى است بدان كه واجب است بر مكلَّف بعد از كوچ از مشعر الحرام در روز عيد ، برگشتن به سوى موضعى كه آن را « مِنى » مىگويند و در آن سه امرْ واجب است :
رمى جمرهء عقبه واجب اوّل : « رمى جمرهء عقبه » ، يعنى انداختن سنگ ريزه به سوى « جمره » كه اسم موضعى است كه محل رمى است [1] و وقت آن بعد از طلوع آفتاب روز عيد است تا غروب

[1] يعنى بناء يا موضع آن .

277