مرفق به نحوى كه در ابتداى شستنِ روى ، ذكر شد .
و هم چنين لازم است بعد از شروع نمودن از بالاى مرفقها ، اين كه سرازير بشويد ، و هر گاه عكس [1] نمايد ، وضو باطل است .
وضوى شخصِ مقطوع اليد و كسى كه بعضى از دست او را بريده باشند ، اكتفا مىنمايد به آن چه كه باقى مانده [2] از آن ؛ و هر گاه از مرفق بريده باشند كه چيزى از آن باقى نمانده باشد حتى طرف استخوان بازو كه مجتمع است به اطرافِ استخوانِ دست كه مجمعِ مرفق است ، اكتفا مىنمايد به شستن ساير اعضا ؛ و بهتر آن است تمام بازو را ، به جاى دست بشويد .
حكم دست يا انگشت اضافى و كسى كه در زير مرفق او ، دست ديگرى باشد ، يا آن كه زياده بر خلقت اصليّه انگشت داشته باشد ، يا آن كه گوشت زائدى بر دست او روييده باشد ، همه را مىشويد [3] . و احوط شستن موى دستها است .
رفع مانع و واجب نيست پاك نمودن زير ناخن اگر از قدر متعارف بلندتر نباشد [4] ؛ و اگر

[1] و حفظ ترتيب از مرفق تا سرهاى انگشتان ، لازم است على الاحوط .
[2] هر گاه از مرفق كه مجمع دو استخوان است به پائين بريده باشند . و اگر فقط استخوان ذراع را قطع كرده‌اند ، شسته مىشود طرف بازو كه در حالِ اتّصال ، از مرفق بود و آن چه در آخر بازو ظاهر شده است به سبب بريدن .
[3] مطلقاً اگر چه زائد ، غير تابع باشد عرفاً على الاحوط .
[4] بىاشكال نيست در مقدارى كه ديده مىشود بر تقدير نبودن چرك ، مانند مقدارى كه محاذى سر ناخن است ؛ پس احتياط با عدم عسر ، در ازالهء آن است و ازالهء همين قدر و يا ازيد از آن در صورت اطوليّت ناخن از متعارف و شستن زير آنها با شستن مقدار محاذى آنها از ناخن و زيادتى از متعارف بعد از پاك كردن زير مقدارِ زائد از چرك .

90