و نافهء مشكى كه از آهوى زنده جدا مىشود ، پاك است ؛ [1] و امّا اگر از آهوى مرده باشد ، پس در آن اشكال است و احوط اجتناب است ، لكن نافه اى كه از دست مسلم گرفته شود ، پاك است ، اگر چه قطع حاصل نشود كه آن از آهوى زنده ، منفصل [2] شده است .
و جزئى كه در آن حيات حلول نمىكند ، مانند شاخ و استخوان و مو و غير اينها ، پاك است .
و تخمى كه از شكم ميتهء مرغ بيرون آيد پاك است اگر پوست روى او سخت شده باشد [3] ، خواه از حرام گوشت باشد يا غير آن ؛ بلى هر گاه ملاقات نموده باشد با ميته در

[1] به انفصال يا اخذ بعد از استكمال كه علامت استقلال و خروج از جزئيّت است على الاظهر ؛ و هم چنين است منفصل بعد از موت ، يا مأخوذ از ميّت بعد از كمال على الاظهر ؛ و در غير اين صورت ، فارهء نافه ، محكوم به نجاست است . و احتياط در مشكى كه محتمل است انجماد آن بعد از حكم به نجاست فارهء ملاقيهء آن باشد ، ترك نشود در غير مأخوذ از سوق مسلم يا يد مسلم ، و اللَّه العالم . و در صورت شكّ در حال نافه « در حين اخذ ، ممكن است حكم بنمايد به استصحاب عدم مخصّص از حكم عمومىِ جزء مبانِ از حىّ يا ميّت اگر معارض شود به استصحاب عدم قطع تا زمان كمال ، كه معارضِ استصحاب عدم كمال إلى زمان القطع است در مجهولَىِ التاريخ . و در تقدير معارضه با عدم جريان به جهت مثبتيّت با فرض عدم خفاى واسطه مرجع « اصالة الطهاره » است نه « اصالت عدم التذكيه » ، كه در غير مذكّى يقيناً حكم به طهارت مىشود
[2] بلكه اگر قطع حاصل نشود كه از قسم محكوم به طهارت است ، چنانچه ذكر شد در حاشيه سابقه .
[3] تقييد ، مبنى بر احتياط است در صورت صدق بيضه بدون قيد عرفاً و مانعيّت جلد رقيق از سرايت نجاست ميته . و رفع نجاست عَرَضيّه در صورت حكم به طهارت ذاتيّه ، محتاج به شستن جلد است .

59