جمعه » ، چه در صلات جهريّه باشد ، چه اخفاتيّه ، و بهتر ترك نكردن آن است ، و محلّ آن ، پيش از ركوعِ ركعتِ ثانيه است ، بنا بر اصح بعد از فراغ از قرائت .
س اگر فراموش كرد قنوت را و رفت به ركوع ، به يادش آمد ، چه كند ؟
ج بعد از ركوع و قبل از سجده آن را به جا مىآورد و اگر در اين وقت متذكَّر نشد ، بعد از فراغ از نماز به جا مىآورد ، اگر چه زمانش هم طول بكشد .
س هر گاه عمداً كسى قنوت را ترك نمود ، جايز است در غير محلّ به جا آوردن آن يا نه ؟
ج جايز نيست .
و آن چه مذكور شد ، در غير « نماز جمعه » بود ؛ امّا در نماز جمعه ، پس مستحب است دو قنوت : يكى پيش از ركوع ركعت اولى و يكى بعد از ركوع ركعت دوّم .
س آيا مستحب است در هر نافله ، قنوت يا نه ؟
ج بلى مستحب است و مؤكَّد است در نافلهء « وتر » .
س آيا در قنوت ، معتبر است قول مخصوصى يا نه ؟
ج معتبر نيست ، بلكه كفايت مىكند آن چه را كه اختيار مىكند از ذكر و دعا .
س در قنوت جايز است يك « سبحان الله » يا يك « بسم الله » يا يك « لا اله الا الله » يا نه ؟
ج بلى جايز است ، چه تعجيل در اتمام نماز داشته باشد يا نه ؛ و بهتر متابعت ادعيهء مأثوره و ادعيهء قرآنيّه و « كلمات فرج » است خصوصاً در « جمعه » و « وتر » .
س « سلام على المرسلين » از كلمات فرج است يا نه ؟
ج معلوم نيست . احوط خواندن آن است به قصد قرآنيّت ، بلكه در بعض روايات ، نهى شده از خواندن آن در قنوت نماز جمعه .
س آيا در قنوت و غير قنوت از ساير افعال نماز ، دعا كردن به فارسى جايز است يا نه ؟
ج جايز است دعاى به فارسى چه در قنوت و چه در غير آن ؛ و هم چنين است مغلوط مادّة [1] ، ولى قنوتى كه وظيفه است به عمل نيامده .

[1] گذشت تفصيل آن در تعليقه .

398