مكارم : مسأله روزه بر كسانى كه مبتلا به بيمارى استسقاء هستند ، يعنى زياد تشنه مىشوند و توانايى روزه گرفتن را ندارند و يا براى آنها بسيار مشكل است ، واجب نيست ولى بايد براى هر روز يك مد طعام كه در مسأله قبل [ ( 1725 ) ] به آن اشاره شد كفاره بدهند و بهتر است كه بيش از مقدار ضرورت آب نياشامند و اگر بعداً بتوانند قضا كنند احتياط واجب قضا كردن است . < صفحة فارغة > [ مسأله 1728 زنى كه زاييدن او نزديك است ] < / صفحة فارغة > مسأله 1728 زنى كه زاييدن او نزديك است و روزه براى حملش ( 1 ) ضرر دارد روزه بر او واجب نيست . و بايد براى هر روز يك مد طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد ( 2 ) و نيز اگر روزه براى خودش ضرر دارد ، روزه بر او واجب نيست ( 3 ) و بنا بر احتياط واجب ( 4 ) بايد ( 5 ) براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد . و در هر دو صورت روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا نمايد . ( 1 ) سيستانى : يا براى خودش . . ( 2 ) سيستانى : بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا نمايد . [ پايان مسأله ] خوئى ، تبريزى : بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد . . ( 3 ) مكارم : [ و ] كفاره هم ندارد ، ولى بعداً قضا مىكند . [ پايان مسأله ] ( 4 ) [ عبارت " بنا بر احتياط واجب " در رساله آيت الله اراكى نيست ] ( 5 ) خوئى ، تبريزى : بنا بر احتياط مستحب . . گلپايگانى : مسأله زنى كه زاييدن او نزديك است و روزه براى حملش يا براى خودش ضرر دارد ، روزه بر او واجب نيست و بايد براى هر روز بنا بر احتياط لازم يك مد طعام به فقير بدهد و روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا نمايد . بهجت : واجب است افطار نمايد و براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت روزه هايى را كه نگرفته ، بعداً بايد قضا نمايد . صافى : در صورت اول بايد . . صافى : ولى اگر روزه براى خودش ضرر دارد ، رعايت اين احتياط لازم نيست ، اگر چه بهتر است . . زنجانى : مسأله زن باردارى كه روزه براى حملش ضرر دارد ، روزه بر او واجب نيست و بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و نيز اگر روزه براى خودش ضرر دارد ، روزه بر او واجب نيست و بنا بر احتياط مستحب بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد ، و در هر دو صورت اگر تا ماه رمضان بعد بتواند بدون ضرر روزه بگيرد بايد روزه هايى را كه نگرفته قضا كند ، بلكه به احتياط واجب اگر بعد از آن نيز بتواند روزه بگيرد ، قضاى روزه بر او واجب مىشود . فاضل : مسأله اگر روزه گرفتن براى جنين زن حامله ضرر داشته باشد روزه بر او واجب نيست و بايد قضاى آن را بعداً بگيرد و اگر روزه گرفتن براى خود زن حامله ضرر دارد نبايد روزه بگيرد و بايد قضاى آن را بعداً بگيرد و يك مُد طعام نيز براى هر روز كه روزه نگرفته به فقير بدهد .