< صفحة فارغة > [ مسأله 1672 اگر نذر كند كه روز معينى را روزه بگيرد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1672 اگر نذر كند كه روز معينى را روزه بگيرد ، چنانچه در آن روز عمداً روزهء خود را باطل كند ، بايد يك بنده آزاد نمايد يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد يا به شصت فقير طعام دهد ( 1 ) . ( 1 ) فاضل : يعنى كفارهء نذر را بدهد و قضاى آن را هم بگيرد .
بهجت : ولى اگر نذر او مطلق باشد و روزى را براى آن روزه بگيرد مانند روزهء مستحبى مىتواند در آن روز چه پيش از ظهر و چه بعد از ظهر افطار كند و در روز ديگرى براى اداى نذرش روزه بگيرد .
خوئى : بايد كفاره بدهد و كفارهء آن به نحوى است كه در كفارهء حنث نذر بيايد .
تبريزى : بايد كفاره بدهد و كفاره آن به نحوى است كه در مسأله [ 1660 ] ذكر شد .
سيستانى : بايد كفاره بدهد و كفارهء آن در احكام نذر خواهد آمد .
صافى : در كفارهء آن دو قول است : يكى اين است كه يك بنده آزاد نمايد و يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد يا به شصت فقير طعام دهد و اين قول در صورت اختيار آزاد كردن بنده يا اطعام شصت فقير مطابق با احتياط است و قول ديگر تخيير بين آزاد كردن يك بنده و طعام دادن به ده فقير يا پوشاندن آنها و اگر هيچ يك را نتواند ، سه روز پى در پى روزه بگيرد .
زنجانى : كفاره‌اى مانند كفاره افطار روزه ماه رمضان ، بر وى لازم مىگردد ؛ يعنى بايد يك بنده آزاد نمايد ، يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد ، يا به شصت فقير به اندازه يك مد طعام دهد يا آنها را سير كند .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1673 اگر به گفتهء كسى كه مىگويد مغرب شده افطار كند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1673 اگر به گفتهء كسى كه مىگويد مغرب شده افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است ، قضا و كفاره بر او واجب مىشود . ولى اگر خبر دهنده عادل بوده فقط قضاى آن روز واجب است خوئى ، تبريزى ، مكارم : مسأله اگر روزه دار به گفتهء كسى كه مىگويد مغرب شده و اعتماد به گفتهء او نيست افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است ( خوئى ، تبريزى : يا شك كند كه مغرب بوده است يا نه ) قضا و كفاره بر او واجب مىشود .
گلپايگانى ، بهجت ، صافى ، نورى : مسأله كسى كه مىتواند وقت را تشخيص دهد ، اگر به گفتهء كسى كه مىگويد مغرب شده افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است ، قضا و كفّاره بر او واجب مىشود .
سيستانى : مسأله اگر روزه را به گفته كسى كه مىگويد مغرب شده ولى اطمينان براى او حاصل نشده است ، افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است يا شك كند كه مغرب بوده است يا نه ، قضا و كفاره بر او واجب مىشود و اگر معتقد بوده كه قول او حجت است فقط قضا لازم است .
فاضل : مسأله اگر انسان صرفاً به گفته كسى كه مىگويد مغرب شده افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است قضا و كفاره بر او واجب است .
زنجانى : مسأله كسى كه مىتواند وقت را تشخيص دهد اگر به گفته كسى كه مىگويد مغرب شده و او گفته او را مورد اعتماد نمىداند ، افطار كند و بعد بفهمد مغرب نبوده است يا شك كند كه مغرب بوده است يا نه ، قضا و كفاره بر او واجب مىشود .

934