نورى : و يا مردد شود كه روزه خود را باطل كند يا نه ، يا قصد كند كه روزه را باطل كند مثلًا چيزى بخورد روزه‌اش باطل مىشود اگر چه از قصدى كه كرده برگردد و توبه نمايد و كارى هم كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد . ( 2 ) فاضل : و لو اين كه بعد از ظهر ملتفت شود و اگر به نيّت رمضان روزه بگيرد باطل است ، و لو اين كه در واقع رمضان باشد . مكارم : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1568 .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1570 اگر در روزهء واجب معينى مثل روزهء رمضان از نيت روزه گرفتن برگردد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1570 اگر در روزهء واجب معينى مثل روزهء رمضان از نيت روزه گرفتن برگردد ( 1 ) روزه‌اش باطل است ، ولى چنانچه نيت كند كه چيزى را كه روزه را باطل مىكند به جا آورد در صورتى كه آن را انجام ندهد روزه‌اش باطل نمىشود ( 2 ) . ( 1 ) اراكى : يا نيّت كند كه چيزى را كه روزه را باطل مىكند به جا آورد ، روزه‌اش باطل است . [ پايان مسأله ] نورى : و يا مردّد شود كه روزهء خود را باطل كند يا نه ، يا قصد كند كه روزه را باطل كند ، مثلًا چيزى بخورد ، روزه‌اش باطل مىشود ، اگر چه از قصدى كه كرده برگردد و توبه نمايد و كارى هم كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد . ( 2 ) فاضل : روزه‌اش صحيح است . همين طور در روزهء مستحبّى و روزهء واجبِ غير معيّن اگر پيش از ظهر بعد از اين كه از نيت روزه برگشت دوباره نيّت روزه كند ، روزهء او صحيح است .
بهجت : رجوع كنيد به مسأله اختصاصى ( 1328 ) ، صفحهء ( 923 ) .
خوئى ، گلپايگانى ، تبريزى ، صافى : مسأله اگر در روزهء واجب معينى مثل روزهء رمضان مردّد شود كه روزهء خود را باطل كند يا نه ، يا قصد كند كه روزه را باطل كند روزه‌اش باطل مىشود اگر چه از قصدى كه كرده توبه نمايد و كارى هم كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد .
سيستانى : اگر دو مرتبه نيت روزه نكند روزه‌اش باطل مىشود و اگر دو مرتبه نيت روزه كند احتياط واجب آن است كه روزهء آن روز را تمام كند و بعداً قضاى آن را به جا آورد .
مكارم : مسأله هر گاه در ماه رمضان يا هر روزهء واجب معيّن ديگر ، از نيّت روزه برگردد يا مردّد شود كه روزه بگيرد يا نه ، روزه‌اش باطل مىشود . همچنين اگر نيّت كند چيزى كه روزه را باطل مىكند به جا آورد مثلًا تصميم بر خوردن غذا بگيرد ، روزه‌اش باطل مىشود ، هر چند اصلًا غذا هم نخورد مگر اين كه در آن حال توجّه نداشته باشد كه فلان عمل روزه را باطل مىكند .
زنجانى : مسأله اگر در اثناء روزهء واجب ؛ وقت آن وسعت داشته يا وقت آن تنگ باشد ، قصد كند كه در بقيهء روز روزه نباشد ، يا مُردّد باشد كه در بقيهء روز ، روزه باشد يا نه ، يا با التفات به مفطر بودن چيزى قصد كند آن را به جا آورد ، حكم كسى را دارد كه تا آن وقت قصد روزه نكرده است و تفصيل آن در مسائل قبل گذشت ، و اگر مردد شود كه با آوردن يكى از مبطلات روزه ، روزه را باطل كند يا نه ، اگر به اميد مطلوبيت از مبطلات روزه اجتناب كند ، روزه‌اش صحيح است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1571 در روزهء مستحب و روزهء واجبى كه وقت آن معين نيست ] < / صفحة فارغة > مسأله 1571 در روزهء مستحب و روزهء واجبى كه وقت آن معين نيست ، مثل روزهء

890