مكارم : مسأله شخصى كه مىخواهد از طرف ديگرى نماز يا روزه يا عبادت ديگرى را به جا آورد ، بايد در موقع نيّت ، ميّت را معيّن كند و لازم نيست اسم او را بداند ؛ همين اندازه كه علامت و نشانهاى براى او در قصد و نيّت خود قرار دهد كافى است . زنجانى : مسأله نايب بايد موقع نيت قصد نيابت كند و مَنوبٌ عَنه را و لو اجمالًا معين نمايد و لازم نيست اسم او را بداند ؛ مثلًا اگر نيت كند : از طرف كسى نماز مىخوانم كه براى او اجير شدهام ، كافى است . < صفحة فارغة > [ مسأله 1537 اجير بايد خود را به جاى ميت فرض كند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1537 اجير بايد خود را به جاى ميت فرض كند و عبادتهاى او را قضا نمايد ( 1 ) و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست . ( 1 ) اراكى ، فاضل ، بهجت : عبادتهاى او را به نيابت از او قضا نمايد ( اراكى ، بهجت : و يا به قصد به جا آوردن آن چه بر عهدهء ميّت است انجام دهد ) . . گلپايگانى : اجير بايد يا خود را به جاى ميّت فرض كند و عبادتهاى او را قضا نمايد و يا عمل خود را عمل ميّت فرض كند و يا قصد كند واجب ميّت را به جا آورد . . خوئى ، تبريزى ، سيستانى : اجير بايد عمل را به قصد آن چه در ذمّهء ميّت است بجاآورد . . مكارم : شخص نائب بايد خود را به جاى ميّت فرض كند و عبادتى را كه بر ذمّهء اوست قضا نمايد . . صافى : اجير بايد عمل را به قصد اطاعت امرى كه ميت به آن مأمور بوده به جا آورد . . زنجانى : مسأله كسى كه براى نيابت اجير مىشود ، بايد عمل را از طرف منوب عنه به جا آورد و اگر عملى را انجام دهد و ثواب آن را براى او هديه كند كافى نيست ؛ بلى ، اگر براى اهداء ثواب اجير شود ، عمل را انجام مىدهد و ثواب آن را براى منوب عنه ، هديه مىنمايد . < صفحة فارغة > [ مسأله 1538 بايد كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند ] < / صفحة فارغة > مسأله 1538 بايد كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند كه نماز را به صورت صحيح مىخواند . اين مسأله در رساله آيت الله فاضل نيست خوئى ، گلپايگانى ، صافى ، تبريزى ، سيستانى : مسأله بايد كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند عمل را ( گلپايگانى ، صافى : بطور صحيح ) انجام مىدهد ( سيستانى : و احتمال بدهند كه عمل را صحيح انجام مىدهد ) . مكارم : مسأله در صورتى ذمّهء ميّت ادا خواهد شد كه اطمينان پيدا شود كه نائب نماز را خوانده است و اگر شك كند ، كافى نيست ، ولى اگر يقين داشته باشد نماز را خوانده امّا نداند صحيح انجام داده يا نه ، اشكال ندارد . نورى : مسأله بايد كسى را اجير كنند كه اطمينان داشته باشند كه نماز را مىخواند و اگر شك داشته باشند كه صحيح انجام مىدهد يا نه اشكال ندارد . زنجانى : مسأله وثوق به انجام عمل ، شرط صحت عمل نيابى نيست لكن تا زمانى كه