كند و بعد از آن كه ظهر و عصر و مغرب و عشا را خواند ، دو مرتبه نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب را بخواند يقين به ترتيب حاصل نموده است .
گلپايگانى ، صافى : مسأله 1391 كسى كه مىداند نمازهاى پنجگانهء او هر كدام از يك روز قضا شده و ترتيب آنها را نمىداند چنانچه نماز يك شبانه روز را به جا آورد كافى است ولى اگر بخواهد احتياط كند ( گلپايگانى : بايد پنج شبانه روز نماز بخواند و اگر شش نماز از شش روز از او قضا شده ، ) بايد شش شبانه روز نماز بخواند و همچنين براى هر نمازى كه به نمازهاى قضاى او اضافه شود ، بايد يك روز بيشتر بخواند تا يقين كند به ترتيبى كه قضا شده به جا آورده است ، مثلًا اگر هفت نماز از هفت روز نخوانده باشد ، بايد هفت شبانه روز قضا نمايد .
خوئى ، تبريزى : مسأله 1391 كسى كه مىداند نمازهاى پنجگانهء او هر كدام از يك روز قضا شده و ترتيب آنها را نمىداند بهتر اين است كه پنج شبانه روز نماز بخواند و اگر شش نماز از شش روز از او قضا شده ، نماز شش شبانه روز را بخواند و همچنين براى هر نمازى كه به نمازهاى قضاى او اضافه شود ، يك شبانه روز بيشتر بخواند تا يقين كند به ترتيبى كه قضا شده به جا آورده است ، مثلًا اگر هفت نماز از هفت روز نخوانده باشد نماز هفت شبانه روز را قضا نمايد .
زنجانى : مسأله 1391 كسى كه مىداند نمازهاى پنجگانه او هر كدام از يك روز قضا شده و ترتيب آنها را نمىداند ، براى رعايت ترتيب مىتواند پنج شبانه روز نماز بخواند ، و اگر شش نماز از شش روز از او قضا شده ، مىتواند براى رعايت ترتيب شش شبانه روز نماز بخواند و همچنين براى هر نمازى كه به نمازهاى قضاى او اضافه شود ، مىتواند يك شبانه روز بيشتر بخواند و يقين مىكند به ترتيبى كه قضا شده به جا آورده است ؛ البته با كمتر از مقدارهاى ذكر شده نيز مىتوان ترتيب را رعايت كرد ، به گونه‌اى كه در اينجا مجال توضيح آن نيست .
خوئى ، گلپايگانى ، صافى ، تبريزى ، زنجانى : مسأله 394 ( 1 ) سيستانى : مسأله 1366 اگر در بين نماز يادش بيايد كه يك نماز يا بيشتر از همان روز از او قضا شده ، يا فقط يك نماز قضا از روزهاى پيش دارد چنانچه وقت وسعت دارد و ممكن است نيّت را به نماز قضا برگرداند بهتر اين است كه نيّت نماز قضا كند ، مثلًا اگر در نماز ظهر پيش از ركوع ركعت سوّم يادش بيايد كه نماز صبح آن روز قضا شده در صورتى كه وقت نماز ظهر تنگ نباشد ، ( گلپايگانى ، صافى : مىتواند ) نيّت را به نماز صبح برگرداند و آن را دو ركعتى تمام كند بعد نماز ظهر را بخواند ، ولى اگر وقت تنگ است يا نمىتواند نيت را به نماز قضا برگرداند ، مثلًا در ركوع ركعت سوّم نماز ظهر يادش بيايد كه نماز صبح را نخوانده ، چون اگر بخواهد نيّت نماز صبح كند يك ركوع كه ركن است زياد مىشود ، نبايد نيّت را به قضاى صبح برگرداند .
سيستانى : اگر وقت فضيلت نماز آن روز فوت نمىشود . .
گلپايگانى ، صافى : مىتواند ( زنجانى : بنا بر احتياط ) نيت نماز قضا كند . .
گلپايگانى ، صافى : پيش از تمام شدن ركعت دوّم . .
سيستانى : وقت فضيلت نماز ظهر . .

756