خوئى ، تبريزى : مسأله اگر بعد از آن كه چهار فرسخ برود ، مردّد شود كه بقيهء هشت فرسخ را برود يا اين كه به محلّ خود برگردد ، ولى احتمال اين را بدهد كه در محلّ ترديد يا جاى ديگر ده روز توقّف مىنمايد ، ( خوئى : اگر چه بعد تبريزى : و بعد ) تصميم بگيرد كه بدون ماندن ده روز بقيه را برود ، در اين صورت لازم است نماز را تمام كند ؛ چه در حال ترديد راه برود چه نرود ولى اگر تصميمش اين باشد كه هشت فرسخ ديگر برود ، يا چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد از وقتى كه شروع به رفتن نمايد نمازش شكسته است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 1292 اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد ، مردد شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 1292 اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد ، مردد شود كه بقيهء راه را برود يا نه و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود و بعد تصميم بگيرد كه بقيهء راه را برود ، چنانچه باقى ماندهء سفر او هشت فرسخ باشد يا چهار فرسخ باشد ولى بخواهد برود و برگردد ( 1 ) بايد نماز را شكسته بخواند ( 2 ) . ولى اگر راهى كه پيش از مردد شدن و راهى كه بعد از آن مىرود روى هم هشت فرسخ باشد ، بنا بر احتياط نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند ( 3 ) ، اگر چه جمع واجب نيست و نماز شكسته است . ( 1 ) گلپايگانى ، صافى : چنانچه باقى ماندهء سفر او چهار فرسخ باشد كه با برگشتن هشت فرسخ شود . . ( 2 ) نورى : و اگر راهى كه پيش از مردد شدن و راهى كه بعد از آن مىرود ، روى هم هشت فرسخ باشد ، نيز نماز را شكسته بخواند .
سيستانى : چنانچه مجموع مسافت رفت و برگشت منهاى مسافتى كه با ترديد پيموده است كمتر از هشت فرسخ باشد ، بايد نماز را تمام بخواند و اگر كمتر نيست نمازش شكسته است .
زنجانى : چنانچه باقى ماندهء سفر او كمتر از هشت فرسخ باشد و مجموع رفت و برگشت وى به استثناى مقدارى را كه در حال ترديد راه رفته است نيز كمتر از هشت فرسخ باشد ، بايد نماز را تمام بخواند . . ( 3 ) زنجانى : بقيه مسأله ذكر نشده .
اراكى ، گلپايگانى ، صافى ، فاضل : بنا بر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند . بهجت : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1291 .
خوئى : مسأله اگر پيش از آن كه چهار فرسخ برود ، مردّد شود كه بقيهء راه را برود يا نه و بعد تصميم بگيرد كه بقيهء راه را برود ، چنانچه باقى ماندهء سفر او هشت فرسخ باشد يا آن كه بخواهد مثلًا چهار فرسخ رفته و چهار فرسخ ديگر برگردد ، از وقتى كه شروع به راه رفتن بعد از تصميمش نمايد ، نماز را شكسته مىخواند و در اين صورت نيز فرقى نيست كه در حال ترديد راه برود يا نرود .
تبريزى : مسأله اگر پيش از آن كه چهار فرسخ برود ، مردّد شود كه بقيّهء راه را برود يا نه و بعد تصميم بگيرد كه بقيهء راه را برود يا نه ، چنانچه بعد از پيمودن مقدارى از راه چنين تصميمى بگيرد ، بايد نماز را تمام بخواند و الَّا بنا بر احتياط هم شكسته و هم تمام مىخواند ؛ مگر اين كه باقى ماندهء سفر او هشت فرسخ باشد يا اين كه بخواهد مثلًا چهار فرسخ رفته و چهار فرسخ ديگر برگردد كه در اين صورت ، از وقتى كه شروع به راه رفتن بعد از تصميمش نمايد ، نماز را شكسته مىخواند ؛ چه در حال ترديد راه برود يا نرود .
مكارم : مسأله اگر در حال ترديد مقدارى از مسافت را طىّ كند ، سپس تصميمش

693