خوئى ، تبريزى : مسأله اگر رفتن و برگشتن هشت فرسخ باشد اگر چه روزى كه مىرود همان روز يا شب آن برنگردد بايد نماز را شكسته بخواند اگر چه بهتر آن است كه تمام نيز بخواند . زنجانى : يا شب آن برنگردد ، بايد نماز را شكسته بخواند ؛ اگر چه احتياط مستحب آن است كه تمام نيز بخواند . سيستانى : ولى بهتر آن است كه در اين صورت احتياط كرده تمام را نيز بخواند . بهجت : مسأله اگر مجموع رفت و برگشت هشت فرسخ باشد ولى همان روز كه رفته ، نمىخواهد برگردد مىتواند نماز را شكسته و يا تمام بخواند و روزه را بگيرد يا افطار كند ؛ ولى احتياط در اين است كه نماز را شكسته بخواند و روزه را افطار نمايد ؛ ولى اگر رفت و برگشت ، به تنهايى هشت فرسخ يا بيشتر باشد و در بين راه و مقصد ، قصد ماندن ده روز نكرده باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند و روزه را افطار نمايد . < صفحة فارغة > [ مسأله 1274 اگر سفر ، مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 1274 اگر سفر ، مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد ، يا انسان نداند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه ، نبايد نماز را شكسته بخواند و چنانچه شك كند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه ( 1 ) ، در صورتى كه تحقيق كردن برايش مشقت دارد ( 2 ) ، بايد نمازش را تمام بخواند ( 3 ) و اگر مشقت ندارد ( 4 ) بنا بر احتياط واجب بايد تحقيق كند كه اگر دو عادل بگويند ، يا بين مردم معروف باشد كه سفر او هشت فرسخ است نماز را شكسته بخواند ( 5 ) . ( 1 ) اراكى : بايد نمازش را تمام بخواند و تحقيق لازم نيست مگر آن كه به راحتى بتواند مقدار مسافت را بفهمد . ( 2 ) فاضل : مشقتى دارد كه معمولًا تحمل نمىشود . . ( 3 ) خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، زنجانى : تحقيق كردن برايش لازم نيست و بايد نمازش را تمام بخواند . ( 4 ) فاضل : اگر مشقّت ( به معنايى كه گفته شد ) ندارد . . ( 5 ) فاضل : و يا نمازش را احتياطاً هم شكسته و هم تمام بخواند . بهجت : رجوع كنيد به ذيل مسأله 1275 . مكارم : مسأله اگر شك دارد سفر او هشت فرسخ است يا نه ، نبايد نماز را شكسته بخواند ، ولى در صورت شك بايد از كسانى كه به آن راه آشنا هستند تحقيق كند ، مگر اين كه مشقّت زيادى داشته باشد . < صفحة فارغة > [ مسأله 1275 اگر يك عادل خبر دهد كه سفر انسان هشت فرسخ است ] < / صفحة فارغة > مسأله 1275 اگر يك عادل ( 1 ) خبر دهد كه سفر انسان هشت فرسخ است ( 2 ) بنا بر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته و هم تمام بخواند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به جا آورد . ( 1 ) خوئى ، سيستانى ، نورى : اگر يك عادل يا شخص موثقى . . تبريزى : اگر دو عادل يا شخص موثقى . . ( 2 ) خوئى ، تبريزى ، نورى : بايد نماز را شكسته بخواند . سيستانى : و انسان به گفتهء او اطمينان پيدا كند بايد نماز را شكسته بخواند . فاضل : ظاهر اين است كه با خبر عادل واحد ، سفر هشت فرسخ ثابت نمىشود و بايد نماز را تمام بخواند و أحوط آن است كه هم شكسته و هم تمام ( جمع ) بخواند .