( 1 ) سيستانى : در نماز واجب . . ( 2 ) مكارم : و اگر در حالى كه مثلًا قدم برمىدارد الله أكبر بگويد باطل است و چنانچه سهواً بگويد احتياط واجب آن است كارى كند كه نماز باطل شود ( مثلًا صورت را به طرف پشت قبله كند ) و دوباره تكبير بگويد . ( 3 ) زنجانى : اگر با علم و عمد . . ( 4 ) اراكى ، گلپايگانى ، خوئى ، سيستانى ، تبريزى ، صافى ، زنجانى : بقيه مسأله ذكر نشده .
بهجت : و همچنين بنا بر احتياط اگر سهواً يا از روى فراموشى باشد ، نيز باطل است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 952 تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند ] < / صفحة فارغة > مسأله 952 تكبير و حمد و سوره ( 1 ) و ذكر و دعا را بايد طورى بخواند كه خودش بشنود ( 2 ) و اگر به واسطهء سنگينى يا كرى گوش يا سر و صداى زياد نمىشنود ، بايد طورى بگويد كه اگر مانعى نباشد بشنود . ( 3 ) اين مسأله ، در رسالهء آيت الله بهجت نيست ( 1 ) مكارم : و ساير ذكرهاى نماز را بايد طورى بخواند كه اگر مانعى در كار نباشد ، حدّ اقلّ خودش آن را بشنود . ( 2 ) سيستانى : خودش لا اقل همهمهء خود را بشنود . . ( 3 ) زنجانى : بايد طورى بگويد كه اگر افراد متعارف بگويند و مانعى نباشد خودشان بشنوند .
< صفحة فارغة > [ مسأله 953 كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد ] < / صفحة فارغة > مسأله 953 كسى كه لال است ( 1 ) يا زبان او مرضى دارد كه نمىتواند ( 2 ) " الله أكبر " را درست بگويد ، بايد به هر طورى كه مىتواند بگويد و اگر هيچ نمىتواند بگويد ( 3 ) بايد ( 4 ) در قلب خود بگذراند و براى تكبير اشاره كند و زبانش را هم اگر مىتواند حركت دهد . ( 1 ) سيستانى : كسى كه به واسطهء عارضه‌اى لال شده . . ( 2 ) زنجانى : كسى كه بخاطر بيمارى يا لال بودن نمىتواند . . ( 3 ) بهجت : براى تكبير بنا بر أحوط با انگشت اشاره كند و اگر مىتواند زبانش را هم حركت دهد .
سيستانى : بايد تكبير را در قلب خود بگذراند و براى او به طورى كه مناسب حكايت لفظش باشد با انگشتش اشاره كند و زبان و لبش را هم اگر مىتواند حركت دهد ، و امّا كسى كه لال مادر زاد است ، بايد زبان و لبش را به طورى كه شبيه كسى است كه تلفّظ به تكبير مىكند ، حركت دهد و در آن حال با انگشتش نيز اشاره نمايد . ( 4 ) خوئى ، تبريزى : بنا بر احتياط بايد . .
مكارم : مسأله كسانى كه به خاطر بيمارى يا لال بودن نمىتوانند تكبير را درست بگويند بايد هر طورى مىتوانند بگويند و اگر هيچ نمىتوانند بگويند ، احتياط واجب آن است كه اشاره كنند و با زبانى كه در ميان افراد كر و لال متعارف است ، آن را ادا نمايند و در قلب خود نيز بگذرانند .
< صفحة فارغة > [ مسأله 954 مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد ] < / صفحة فارغة > مسأله 954 مستحب است بعد از تكبيرة الاحرام بگويد ( 1 ) :
" يا مُحْسِنُ قَدْ اتَاكَ الْمُسِيءُ وَقَدْ امَرْتَ الُمحْسِنَ انْ يَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسِيء انْتَ الُمحْسِنُ وَأَنَا الْمُسيءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَجاوَزْ عَنْ قَبيحِ ما تَعْلَمُ مِنّي " .
يعنى اى خدايى كه به بندگان احسان مىكنى بندهء گنه كار به در خانهء تو آمده و تو امر كرده‌اى كه نيكوكار از گنه كار بگذرد ، تو نيكوكارى و من گناه كار ، به حق محمد و آل محمدصلى الله عليه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد صلى الله عليه و آله و سلم بفرست و از بديهايى كه مىدانى از من سر زده بگذر . اين مسأله ، در رسالهء آيت الله بهجت نيست

535