إسم الكتاب : توضيح المسائل مراجع ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 988)
< صفحة فارغة > [ مسأله 715 كسى كه وظيفهاش تيمّم است ] < / صفحة فارغة > مسأله 715 كسى كه وظيفهاش تيمّم است ، اگر بداند ( 1 ) تا آخر وقت عذر او باقى مىماند ( 2 ) ، در وسعت وقت مىتواند با تيمّم نماز بخواند ( 3 ) ، ولى اگر بداند ( 4 ) كه تا آخر وقت عذر او بر طرف مىشود ، بايد ( 5 ) صبر كند و با وضو يا غسل نماز بخواند ( 6 ) ، يا در تنگى وقت با تيمّم نماز را به جا آورد . ( 1 ) مكارم : اگر يقين داشته باشد يا احتمال دهد . . فاضل : اگر بداند يا احتمال بدهد . . زنجانى : اگر اطمينان داشته باشد . . ( 2 ) سيستانى : يا از بر طرف شدن آن مأيوس باشد . . مكارم : مىتواند در اول وقت با تيمّم نماز بخواند ، ولى اگر يقين داشته باشد كه تا آخر وقت عذر او بر طرف مىشود بنا بر احتياط واجب بايد صبر كند . ( 3 ) زنجانى : ولى اگر تصادفاً عذرش قبل از گذشتن وقت بر طرف شد ، بايد نماز را با وضو يا غسل اعاده كند . . بهجت : و همچنين اگر اميد بر طرف شدن عذر در آخر وقت را دارد أظهر جواز مبادرت به نماز با تيمّم است ، اگر چه تأخير أفضل و أحوط است . [ پايان مسأله ] ( 4 ) زنجانى : اگر اطمينان دارد . . ( 5 ) گلپايگانى ، صافى : احتياط لازم آن است . . ( 6 ) گلپايگانى : و اگر اميد دارد كه عذرش بر طرف مىشود واجب نيست صبر كند بلكه مىتواند در وسعت وقت با تيمّم نماز بخواند ، اگر چه در اين صورت هم احتياط خوب است . خوئى ، تبريزى ، نورى : و نيز اگر ( صافى : بلكه اگر ) اميد دارد كه عذرش بر طرف شود احتياط واجب ( صافى : احتياط لازم ) آن است كه صبر كند و با وضو يا غسل نماز بخواند يا در تنگى وقت با تيمم نماز را به جا آورد . زنجانى : و نيز اگر اميد دارد كه عذرش بر طرف شود ، بايد صبر كند و با وضو يا غسل نماز بخواند يا در تنگى وقت با تيمم نماز را به جا آورد البته مىتواند در اول وقت رجاءً با تيمم نماز بخواند كه اگر عذرش بر طرف نشد نمازش صحيح است . سيستانى : بلكه اگر از بر طرف شدن آن تا آخر وقت مأيوس نباشد نمىتواند تا وقتى كه مأيوس نشده تيمّم كند و نماز بخواند مگر آن كه احتمال دهد كه اگر زودتر با تيمم نماز نخواند ، نتواند تا آخر وقت حتى با تيمم نماز بخواند . < صفحة فارغة > [ مسأله 716 كسى كه نمىتواند وضو بگيرد يا غسل كند ] < / صفحة فارغة > مسأله 716 كسى كه نمىتواند وضو بگيرد ، يا غسل كند ( 1 ) ، مىتواند نمازهاى قضاى خود را با تيمّم بخواند ( 2 ) هر چند احتمال بدهد كه به زودى عذر او بر طرف مىشود ( 3 ) ولى در صورت علم به زوال عذر تا پيش از ضيق شدن وقت ( 4 ) بايد منتظر بماند . ( 1 ) خوئى ، تبريزى : اگر يقين كند يا احتمال بدهد كه عذرش بر طرف نمىشود . . گلپايگانى ، صافى : اگر احتمال ندهد كه عذرش به زودى بر طرف شود . . سيستانى : اگر مأيوس از بر طرف شدنش باشد . . ( 2 ) خوئى ، تبريزى : ولى اگر بعداً عذرش بر طرف شد بايد دوباره آنها را با وضو يا غسل به جا آورد .