إسم الكتاب : توضيح المسائل مراجع ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 988)

يك دهه واقع باشد ) كه اين زن هم آن وقت معين ( مثلا اول ماه ) را وقت عادت خود قرار مىدهد . همچنين اگر در يكى از دو ماه از زمان معينى ( مثلا اول ماه ) چند روز متصل خون حيض ببيند و در ماه ديگر از همان وقت چند روز خون ببيند ، سپس كمتر از ده روز پاك شود و دوباره خون ببيند و مجموع هر دو خون شرايط حيض را داشته و مقدارش با ماه اول يكسان نباشد ؛ كه در اين صورت نيز بايد آن زمان معين ( مثلا اول ماه ) را وقت عادت خود قرار دهد .
مكارم : مسأله زنانى كه فقط " عادت وقتيه " دارند يعنى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببينند سپس پاك شوند ولى شمارهء روزهاى آن يك اندازه نباشد ، بايد تمام آن را حيض قرار دهند به شرط آن كه از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد . زنى كه از خون پاك نمىشود ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن ، خون او نشانه هاى حيض را دارد ، اما شمارهء روزهاى خونى كه نشانهء حيض را دارد يك اندازه نيست ، چنين زنى نيز بايد تمام آن چه را نشانه حيض دارد حيض قرار دهد . زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود ، دو مرتبه سه روز يا بيشتر خون ببيند و مجموع روزهايى كه خون ديده از ده روز بيشتر نشود ( ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اول باشد ) چنين زنى نيز بايد تمام آن چه را ديده حيض قرار دهد ، ولى در روزهاى وسط كه پاك است حكم طاهر را دارد .
< صفحة فارغة > [ مسأله 488 زنى كه عادت وقتيه دارد ] < / صفحة فارغة > مسأله 488 زنى كه عادت وقتيه دارد ، اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت يا دو سه روز بعد از عادت خون ببيند به طورى كه بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته ( 1 ) ، اگر چه آن خون نشانه هاى حيض را نداشته باشد ، بايد به احكامى كه براى زنهاى حائض گفته شد رفتار نمايد ( 2 ) و اگر بعد بفهمد حيض نبوده ، مثل آن كه پيش از سه روز پاك شود ، بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده قضا نمايد . ( 1 ) صافى : زنى كه عادت وقتيه دارد ، اگر در وقت عادت خود دو روز پيش از عادت خون ببيند . .
فاضل : زنى كه عادت وقتيه دارد ، اگر در وقت عادت خود يا دو سه روز پيش از عادت خون ببيند به طورى كه بگويند حيض را جلو انداخته . . ( 2 ) مكارم : بقيه مسأله ذكر نشده .
خوئى ، تبريزى : مسأله زنى كه عادت وقتيه دارد و شمارهء روزهاى او به يك اندازه نيست چنانچه خونى ببيند كه مقدارى از آن نشانه هاى حيض داشته و مقدارى نداشته باشد ، در صورتى كه خون نشانه دار از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد لازم است آن را حيض و خونى كه نشانه هاى حيض ندارد استحاضه قرار دهد ، ولى چنانچه در وقت عادتش خون ببيند داشتن نشانه هاى حيض در حيض بودن آن ، معتبر نيست ، پس خونى كه در وقت عادتش ديده چنانچه ممكن است حيض باشد لازم است حيض قرار دهد مثلًا در وقت عادت خود سه روز خون ديد اگر چه نشانهء حيض را نداشته باشد حيض است . و همچنين است اگر در عادت خود مثلًا يك روز و پيش از عادت به دو روز خون ببيند يا اين كه در عادت خود مثلًا يك روز و پس از

281