عادت يا يكى دو روز جلوتر باشد اگر چه آن خون زرد رنگ باشد بايد از اولِ خون به مقدار عدد عادتش به احكام حائض عمل نمايد و اگر خون ادامه داشت مستحب است تا ده روز استظهار كند و اگر خون از ده روز بگذرد استحاضه است ، مگر در صورتى كه عادت با نشانهء حيض مشخص شده باشد ( صورت دوم مسأله سابق ) كه چنانچه پس از ده روز خونى ببيند كه نشانهء حيض را داشته باشد و خونى كه در وقت عادت يا يكى دو روز جلوتر ديده نشانه هاى حيض را نداشته باشد ، خون نشانه دار ، حيض است و خونى كه در ايام عادت ديده حيض نبوده ؛ بنا بر اين تمام عبادتهاى واجبى را كه در آن زمان ترك كرده ، بايد قضا كند . و به طور كلى در جايى كه عادت با نشانه حيض مشخص شده باشد چنانچه دو خون ببيند كه هر يك به تنهايى بتواند حيض باشد و هر دو نتوانند حيض باشند و يكى از آن دو بدون نشانه ، ولى در زمان حيض يا يكى دو روز جلوتر باشد ، و ديگرى در غير زمان حيض ولى با نشانه حيض باشد ؛ خون با نشانه حيض ، حيض مىباشد و خون زمان عادت استحاضه ، بر خلاف ساير اقسام عادت كه خون زمان عادت حيض است . در پاره‌اى از مسائل آينده كه حيض بودن خون زمان عادت بر حيض بودن خون نشانه دار مقدم شمرده شده ، مراد اقسام معمولى عادت است كه به وسيله نشانه حيض مشخص نشده است .
مسائل اختصاصى زنجانى : مسأله 487 مراد از استظهار در مساله گذشته و مسائل آينده اين است كه زن خود را حائض به شمار آورده ، به احكام حائض رفتار نموده ، عبادات را ترك و از محرّمات حائض اجتناب كند . استظهار در بارهء زنى كه عادتش مستقيم باشد و هيچ از نظر عدد تخلَّف نداشته باشد ، مشروع نيست ؛ در غير اين صورت استظهار تا ده روز مستحب است ؛ خواه در زمان استظهار خون به نشانه حيض باشد يا نباشد ، خون از ده روز بگذرد يا نگذرد ، از آغاز بداند كه از ده روز مىگذرد يا نداند . ايام استظهار همانند ايام حيض است و نمازهايى را كه زن در آن موقع ترك مىكند ، قضا ندارد .
زنجانى : مسأله 488 زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد اگر خون ببيند و شروع آن بيش از دو روز قبل از عادت باشد ، چند صورت دارد : الف : اگر خون به رنگ سياه يا قرمز تيره باشد ، حيض است . ب : اگر خون به رنگ زرد يا قرمز روشن باشد ، استحاضه است . ج : اگر در آغاز به رنگ زرد يا قرمز روشن بوده ، قبل از عادت سياه يا قرمز تيره شده از وقتى كه تغيير رنگ داده ، حيض به شمار مىآيد ، پس اگر خون با رنگ حيض سه روز در ضمن يك دهه ادامه داشته باشد يا به ايّام عادت متّصل شده و سه روز را تكميل كند ( هر چند در ايّام عادت به رنگ حيض نباشد ) ، نمازهايى را كه ترك كرده قضا ندارد . د : اگر در آغاز به رنگ زرد يا قرمز روشن بوده ، و قبل از عادت تغيير رنگ نداده و در ايام عادت هم ادامه داشته است ، از اول ايام عادت حيض به حساب مىآيد ؛ اگر چه آن خون هم چنان زرد يا قرمز روشن باشد ، ولى اگر سه روز در ضمن يك دهه ادامه نداشته باشد ، معلوم مىگردد كه آن خون حيض نبوده ، و بايد نمازهايى را كه نخوانده است ، قضا كند . ه : اگر در آغاز به رنگ زرد يا قرمز روشن بوده و بعد كه قرمز تيره يا سياه شده يا ايّام عادت رسيده ، كمتر از سه روز ادامه يافته است ، بنا بر احتياط واجب به مقدار سه روز را عادت خود قرار مىدهد و بعد از پاك شدن نماز و سائر عبادتهاى واجبى را كه در آن سه روز به جا نياورده ، قضا مىكند ( و براى تعيين سه روز ، خونى را كه نشانهء حيض دارد يا در ايام عادت مىبيند حيض قرار

273