( 1 ) آيات عظام : احتياط مستحب آن است . . فاضل : بهتر آن است . .
< صفحة فارغة > [ مسأله 278 اگر يكى از اعضاى وضو نجس باشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 278 اگر يكى از اعضاى وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه ( 1 ) ، چنانچه ( 2 ) در موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آن جا نبوده ، وضو باطل است . ( 3 ) و اگر مىداند ملتفت بوده ( 4 ) يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه ، وضو صحيح است ( 5 ) . و در هر صورت جايى را كه نجس بوده بايد آب بكشد . ( 1 ) سيستانى : وضو صحيح است ولى جايى را كه نجس بوده بايد آب بكشد . [ پايان مسأله ] مكارم : وضوى او صحيح است ، ولى بايد براى نماز آن را آب بكشد و اگر چيزى با آن ملاقات كرده تطهير كند . [ پايان مسأله ] ( 2 ) اراكى ، زنجانى : چنانچه بداند . . ( 3 ) تبريزى : بنا بر احتياط وضو باطل است . .
بهجت : وضو باطل است بنا بر أحوط ، در صورتى كه با وضو گرفتن و يا غير آن به طور اتّفاقى پاك نشده باشد ؛ و اگر ملتفت بوده ، يا شكّ دارد كه ملتفت بوده يا نه ، وضو صحيح است و در هر صورت بايد بنا بر احوط براى نماز و مانند آن ، جايى را كه نجس بوده آب بكشد . ( 4 ) زنجانى : يا اصلًا مسأله را نمىدانسته وضو باطل است و اگر مسأله را مىدانسته و مىداند كه ملتفت رعايت آن بوده يا شك كند كه ملتفت بوده يا نه و مسأله را نيز مىدانسته وضويش صحيح است و در هر صورت جايى را كه نجس بوده بنا بر احتياط بايد آب بكشد . ( 5 ) صافى : مگر آن كه بداند در صورتى كه پيش از وضو آن را آب نكشيده باشد ، با شستن وضويى آب كشيده شده است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 279 اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است ] < / صفحة فارغة > مسأله 279 اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمىآيد و آب براى آن ضرر ندارد ( 1 ) ، بايد در آب كر يا جارى فرو برد ( 2 ) و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد ( 3 ) ، بعد به دستورى كه گفته شد وضوى ارتماسى بگيرد ( 4 ) . ( 1 ) گلپايگانى : چنانچه در آب كر يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد ، بعد به نيّت وضو از آب بيرون بياورد وضو صحيح است .
صافى : چنانچه در آب كر يا جارى فرو برد و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد سپس به نيت وضو دست يا انگشت خود را روى آن بگذارد و به پايين بكشد كه آب بر آن جريان پيدا كند و شرايط ديگر مختل نشود ، وضويش صحيح است . ( 2 ) مكارم : يا زير شير آب بگيرد . .
خوئى ، سيستانى ، تبريزى : بايد بعد از شستن اجزاء صحيحهء آن عضو ، با رعايت ترتيب موضع زخم يا بريدگى را در آب كُر يا جارى فرو برد . . ( 3 ) خوئى ، سيستانى : و انگشت خود را روى زخم يا بريدگى در زير آب از بالا به پائين بكشد تا آب بر آن جارى شود و ( سيستانى : سپس مواضع پايينتر از آن را بشويد ) وضو صحيح است .
نورى ، تبريزى : و ( تبريزى : احاطهء آب بر آن موضع قطع شود و بعد ) انگشت خود را روى زخم يا بريدگى در زير آب از بالا به پايين بكشد تا آب بر آن جارى شود . ( 4 ) بهجت : و اگر بعد از بند آمدن ، دو مرتبه خون جارى شد وضو به طور ارتماسى صحيح است و اگر خون جارى نشد به صورت ترتيبى هم مىشود وضو گرفت .
مكارم : امّا اگر آب ضرر دارد بايد به دستور وضوى جبيره كه بعداً مىآيد ، عمل كند .

170