زنجانى : مسأله پاك شدن چيز نجس به چند راه ثابت مىشود : اول : آن كه انسان خود يقين يا اطمينان كند يا نوع مردم يقين يا اطمينان به پاك شدن پيدا كنند و در جايى كه نوع مردم اطمينان به طهارت نمىكنند اگر انسان بر خلاف متعارف اطمينان كند ، كفايت نمىكند و شخص وسواسى كه بر خلاف معمول افراد در آب كشيدن چيز نجس به زودى اطمينان پيدا نمىكند لازم نيست خود اطمينان كند ؛ بلكه اگر معمول افراد اطمينان كنند كافى است . دوم : دو مرد عادل خبر دهند ؛ و بنا بر احتياط واجب يك نفر عادل كفايت نمىكند . سوم : آن كه كسى كه چيز نجس در اختيار اوست بگويد آن چيز پاك شده . چهارم : مسلمانى چيز نجس را آب كشيده باشد اگر چه معلوم نباشد درست آب كشيده يا نه .
مكارم : مسأله هر گاه دو نفر عادل ، يا يك نفر ، از پاك شدن چيز نجسى خبر دهند شهادت آنها قبول است ، همچنين اگر ذو اليد يعنى كسى كه چيزى را در اختيار دارد بگويد پاك شده است ، يا بدانيم مسلمانى آن را آب كشيده ولى نمىدانيم درست آب كشيده يا نه ، پاك است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 223 كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد ] < / صفحة فارغة > مسأله 223 كسى كه وكيل شده است لباس انسان را آب بكشد ( و لباس هم در تصرف او باشد ) ( 1 ) اگر بگويد آب كشيدم ( 2 ) ، آن لباس پاك است . ( 1 ) بهجت : در اختيار او باشد . . اين مسأله در رسالهء آيت الله زنجانى نيست [ قسمت داخل پرانتز در رساله آيات عظام : اراكى ، گلپايگانى ، خوئى ، صافى ، سيستانى و تبريزى نيست . ] ( 2 ) گلپايگانى ، خوئى ، تبريزى ، سيستانى ، صافى ، نورى : و انسان به گفتهء او اطمينان پيدا كند . .
بهجت : در صورتى كه ظنّ به خلاف گفتهء او نباشد . .
مكارم : مسأله هر گاه انسانى لباسش را به لباس شويى مسلمان دهد كه آن را بشويد و آب كشد قول او قبول است .
< صفحة فارغة > [ مسأله 224 اگر انسان حالى دارد كه در آب كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمىكند ] < / صفحة فارغة > مسأله 224 اگر انسان حالى دارد كه در آب كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمىكند مىتواند به گمان اكتفا نمايد ( 1 ) . اين مسأله در رسالهء آيت الله زنجانى نيست ( 1 ) بهجت : و در صورتى كه مىتواند يقين تقديرى متعارف را تشخيص دهد ، آن مقدّم است ( يعنى با اين كه يقين پيدا نمىكند ، به مقدارى بشويد كه ساير مسلمانها مىشويند و بيش از آن لازم نيست ) .
اراكى : اگر به نحو متعارف ، چيز را آب بكشد كفايت مىكند .
فاضل : همانند عرف مردم رفتار نمايد و يقين براى او لازم نيست .
مكارم : مسأله كسانى كه گرفتار حالت وسوسه مىشوند و زود ، يقين به نجس بودن چيزى پيدا مىكنند و يا به هنگام آب كشيدن چيز نجس به آسانى يقين به پاكى پيدا نمىكنند يقين آنها اعتبار ندارد و مىتوانند همانطور كه ديگران يقين پيدا مىكنند قناعت كنند .
سيستانى : مسأله انسان وسواسى كه در آب كشيدن چيز نجس يقين پيدا نمىكند ، اگر به همان نحوى كه افراد متعارف آب مىكشند رفتار نمايد كفايت مىكند .

134