مسأله [ 120 ] گذشت و اگر بخواهند پاك شود بايد حيوان را استبراء كنند ، يعنى تا مدتى نگذارند نجاست بخورد و غذاى ديگرى به او بدهند و اين مدّت در شتر نجاستخوار چهل روز و در گاو بيست روز و در گوسفند ده روز و در مرغابى پنج روز و در مرغ خانگى سه روز و در ساير حيوانات به اندازه‌اى است كه ديگر به آنها نجاستخوار گفته نشود و اگر در حيواناتى كه مدتى براى آنها ذكر شده پس از اين مدّت هنوز عنوان نجاستخوار بر طرف نشده باشد ، بنا بر احتياط مستحب به قدرى از خوردن نجاست جلوگيرى كنند كه ديگر به آنها نجاستخوار نگويند . استبراء گوسفند و ديگر حيواناتى كه از خوك شير خورده‌اند و هنوز گوشت در بدنشان نروييده و استخوانشان از آن سخت نشده است ، به اين گونه است كه از پستان گوسفند يا حيوانات پاك ديگر ، شير بخورند و اگر نيازى به شير ندارند ، هفت روز غذاى پاك بخورند .
مسائل اختصاصى مكارم : مسأله 240 گاهى در مرغداريها پودر خون با غذاى آنها مخلوط مىكنند به طورى كه گوشت مرغ به واسطهء آن مىرويد ، گوشت و تخم آن مرغ حرام نيست و رطوبتهاى مرغ نجس نمىشود ، ولى بهتر آن است كه از چنين مرغ و تخم آن پرهيز شود .
مكارم : مسأله 241 هر گاه حيوان ساير نجاستها را غير از مدفوع انسان بخورد باعث نجاست بول و مدفوع او نمىشود ، گوشت او هم حرام نيست ، مگر حيوانى كه از شير خوك تغذيه كرده و به وسيلهء آن رشد و نموّ كرده باشد كه گوشتش حرام است .
11 غائب شدن مسلمان < صفحة فارغة > [ مسأله 221 اگر بدن مسلمان يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس شود ] < / صفحة فارغة > مسأله 221 اگر بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى كه مانند ظرف و فرش در اختيار او است نجس شود ( 1 ) و آن مسلمان ( 2 ) غائب گردد اگر انسان احتمال بدهد كه آن چيز را آب كشيده يا به واسطهء آن كه مثلًا آن چيز در آب جارى افتاده ، پاك شده است اجتناب از آن لازم نيست ( 3 ) . ( 1 ) مكارم : و او هم بفهمد كه نجس شده . . ( 2 ) بهجت : با آن چيزى كه در اختيار اوست . . ( 3 ) مكارم : اگر انسان احتمال دهد كه آن را آب كشيده ، پاك است ، به شرط اين كه از چيزهايى باشد كه طهارت در آن شرط است ، مانند لباسى كه با آن نماز مىخواند و يا غذا و ظروف غذا .
خوئى ، تبريزى : مسأله اگر بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى كه مانند ظرف و فرش در اختيار اوست نجس شود و آن مسلمان غائب گردد ، با شش شرط پاك است اوّل : آن كه آن مسلمان چيزى را كه بدن يا لباسش را نجس كرده نجس بداند پس اگر مثلًا لباسش با رطوبت به بدن كافر ملاقات كرده و آن را نجس نداند بعد از غائب شدن او نمىشود آن لباس را پاك دانست . دوّم : آن كه بداند بدن يا لباسش به چيز نجس رسيده است . سوّم : آن كه انسان ببيند آن چيز را در كارى كه شرط آن پاكى است استعمال مىكند ، مثلًا ببيند با آن لباس نماز مىخواند . چهارم : آن كه احتمال برود كه آن مسلمان بداند شرط كارى را كه با آن چيز انجام مىدهد پاكى است ، پس اگر مثلًا نداند كه بايد لباس نمازگزار پاك باشد و با لباسى كه نجس شده نماز بخواند ، نمىشود آن لباس را پاك دانست . پنجم : آن كه انسان احتمال دهد آن مسلمان چيزى را كه نجس شده آب كشيده است ، پس اگر يقين داشته باشد كه آب نكشيده ، نبايد آن چيز را پاك بداند و نيز اگر نجس و پاك در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد ، پاك دانستن آن چيز محلّ اشكال است .

132