لازم است تيمم نمايد . و بنابر احتياط واجب وضو نيز گرفته و پارچه پاكى روى آن بگذارند ، و روى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند .
( مسأله 333 ) اگر روى دمل يا زخم يا شكستگى بسته باشد ، چنانچه باز كردن آن ممكن است و آب هم براى آن ضرر ندارد ، بايد باز كند و وضو بگيرد ، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد ، يا جلوى سر و روى پاها باشد .
( مسأله 334 ) اگر زخم يا دمل يا شكستگى كه بسته است در صورت يا دستها باشد چنانچه باز كردن و ريختن آب روى آن ضرر دارد بايد مقدارى را كه متمكن است از اطراف شسته و روى جبيره را مسح نمايد .
( مسأله 335 ) اگر نمىشود روى زخم را باز كرد ، ولى زخم و چيزى كه روى آن گذاشته شده پاك است ، و رسانيدن آب به زخم ممكن است و ضرر هم ندارد ، بايد آب را به روى زخم از بالا به پائين برساند ، و اگر زخم يا چيزى كه روى آن گذاشته شده نجس است ، چنانچه آب كشيدن آن و رساندن آب به روى زخم ممكن باشد ، بايد آن را آب بكشد ، و موقع وضو آب را به زخم برساند ، و در صورتى كه آب براى زخم ضرر ندارد ، ولى رساندن آب به روى زخم ممكن نيست ، يا زخم نجس است و نمىشود آن را آب كشيد ، بايد تيمم بنمايد .
( مسأله 336 ) اگر جبيره تمام صورت يا تمام يكى از دستها يا تمام هر دو دست را گرفته باشد بنابر احتياط واجب بايد تيمم نمايد و وضوى جبيره‌اى نيز بگيرد .
( مسأله 337 ) لازم نيست جبيره از جنس چيزهائى باشد كه نماز در او جائز است ، بلكه اگر از حرير يا از اجزاء حيوانى كه خوردن گوشت آن جائز نيست بوده باشد مسح بر آن نيز جائز است . و لكن در صورت امكان آن را براى نماز بردارد .
( مسأله 338 ) كسى كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد ، و در موقع وضو دست تر روى آن كشيده است ، بايد سر و پاها را با همان رطوبت مسح كند .

60