آن مرد شوهر او نيست ، يا گمان كند شوهرش مىباشد ، لازم نيست عده نگهدارد .
( مسأله 2547 ) اگر مرد زنى را گول بزند كه از شوهرش طلاق بگيرد و زن او شود طلاق و عقد آن صحيح است ولى هر دو معصيت بزرگى كرده‌اند .
( مسأله 2548 ) هر گاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط كند كه اگر شوهر مسافرت نمايد ، يا مثلا شش ماه به او خرجى ندهد اختيار طلاق با او باشد اين شرط باطل است . ولى چنانچه شرط كند ، كه اگر مرد مسافرت كند يا مثلا تا شش ماه خرجى ندهد ، از طرف او براى طلاق خود وكيل باشد در صورتى كه شرط حاصل شود و خود را طلاق دهد طلاق صحيح است . و هم چنين اگر در ضمن عقد نكاح يا عقد لازم ديگرى شرط كند كه وكيل باشد هر وقت خواست از طرف شوهرش خود را طلاق دهد عيبى ندارد و در هر صورت شوهر خود نيز حق طلاق گفتن را دارد ولى بخواهد زن را از وكالت عزل كند وكالت شرط شده باطل نمىشود .
( مسأله 2549 ) زنى كه شوهرش گم شده ، اگر بخواهد به ديگرى شوهر كند بايد نزد مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نمايد .
( مسأله 2550 ) پدر و جد پدرى ديوانه مىتوانند زن او را طلاق بدهند .
( مسأله 2551 ) اگر پدر يا جد پدرى براى طفل خود زنى را صيغه كند ، اگر چه مقدارى از زمان تكليف بچه جزء مدت صيغه باشد ، مثلا براى پسر چهارده ساله خودش زنى را دو سال صيغه كند ، چنانچه صلاح بچه باشد مىتواند مدت آن زن را ببخشد ولى زن دائمى او را نمىتواند طلاق دهد .
( مسأله 2552 ) اگر از روى علاماتى كه در شرع معين شده ، مرد دو نفر را عادل بداند و زن خود را پيش آنان طلاق دهد ، ديگرى كه عدالت آنان نزدش ثابت نشده مىتواند آن زن را بعد از تمام شدن عده‌اش براى خود يا براى كس ديگر عقد كند ، اگر چه احتياط مستحب آنست كه از ازدواج با او خوددارى نمايد و براى ديگرى هم او را عقد نكند .

446