ندارد عقد او صحيح است و براى آن كه نمىدانسته ، حقى به شوهر پيدا نمىكند .
( مسأله 2436 ) زنى كه صيغه شده چنانچه بدون اجازه شوهر از خانه بيرون برود ، و بواسطه بيرون رفتن ، حق شوهر از بين مىرود ، بيرون رفتن او حرام است ، و بنابر احتياط در صورتى هم كه حق شوهر از بين نرود بدون اجازه او از خانه بيرون نرود .
( مسأله 2437 ) اگر زنى مردى را وكيل كند كه به مدت و مبلغ معين او را براى خود صيغه نمايد ، چنانچه مرد او را به عقد دائم خود در آورد ، يا به غير از مدت يا مبلغى كه معين شده او را صيغه كند ، وقتى آن زن فهميد ، اگر اجازه نمايد آن عقد صحيح و اگر نه باطل است .
( مسأله 2438 ) براى محرم شدن مىتواند پدر يا جد پدرى دختر نا بالغ خود را يك ساعت يا بيشتر به عقد كسى در آورد ولى بايد آن عقد براى دختر نفعى داشته باشد و اما اگر براى پسر نا بالغ جهت محرم شدن در زمانى كه بطور كلى قابليت استمتاع نداشته باشد زنى را عقد نمايند محل اشكال ( احتياط واجب صحيح نيست ) است .
( مسأله 2439 ) اگر پدر يا جد پدرى ، طفل خود را كه در محل ديگرى است و نمىداند زنده است يا مرده ، براى محرم شدن به عقد كسى در آورد در صورتى كه مدت زوجيت قابل باشد كه از معقوده استمتاع شود بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل مىشود و چنانچه بعدا معلوم شود كه در موقع عقد ، آن دختر زنده نبوده عقد باطل است و كسانى كه بواسطه عقد ظاهرا محرم شده بودند نامحرمند .
( مسأله 2440 ) اگر مرد مدت صيغه زن را ببخشد ، چنانچه با او نزديكى كرده بايد تمام چيزى را كه قرار گذاشته به او بدهد و اگر نزديكى نكرده واجب است نصف مهر را بدهد و احتياط مستحب آنست كه تمام مهر را بدهد .
( مسأله 2441 ) مرد مىتواند زنى را كه صيغه او بوده و هنوز عده‌اش تمام نشده به عقد دائم خود در آورد ، يا اين كه دوباره صيغه نمايد ولى اين كار قبل از تمام شدن مدت صيغه جايز نيست مگر آن كه باقى مدت را بر زن ببخشد .

426