( مسأله 2023 ) اگر طفل شيعه‌اى فقير باشد ، انسان مىتواند فطره را به مصرف او برساند ، يا بواسطه دادن بولى ملك طفل نمايد .
( مسأله 2024 ) فقيرى كه فطره به او مىدهند ، لازم نيست عادل باشد ولى احتياط واجب آن است كه به شرابخوار و بىنماز و كسى كه آشكارا معصيت مىكند براى أمر او به معروف و نهى از منكر فطره ندهند .
( مسأله 2025 ) به كسى كه فطره را در معصيت مصرف مىكند نبايد فطره بدهند .
( مسأله 2026 ) احتياط واجب آن است كه به يك فقير كمتر از يك صاع كه تقريبا سه كيلو است فطره ندهند ، ولى اگر بيشتر بدهند اشكال ندارد .
( مسأله 2027 ) اگر از جنسى كه قيمتش دو برابر قيمت معمولى آن است مثلا از گندمى كه قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولى است ، نصف صاع كه معناى آن در مسأله پيش گفته شد بدهد كافى نيست . بلكه اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال ( احتياط واجب صحيح نيست ) دارد .
( مسأله 2028 ) انسان نمىتواند نصف صاع را از يك جنس مثلا گندم و نصف ديگر آن را از جنس ديگر مثلا جو بدهد ، بلكه اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد اشكال ( احتياط واجب صحيح نيست ) دارد .
( مسأله 2029 ) مستحب است در دادن زكات فطره ، خويشان فقير خود را بر ديگران مقدم دارد و بعد همسايگان فقير را ، بعد اهل علم فقير را ولى اگر ديگران از جهتى برترى داشته باشند ، مستحب است آنها را مقدم بدارد .
( مسأله 2030 ) اگر انسان به خيال اين كه كسى فقير است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقير نبوده ، چنانچه مالى را كه به او داده از بين نرفته باشد ، بايد پس بگيرد و به مستحق بدهد ، و اگر نتواند بگيرد ، بايد از مال خودش فطره را بدهد ، و اگر از بين رفته باشد ، در صورتى كه گيرنده فطره مىدانسته آنچه را كه گرفته فطره است ، بايد عوض آن را بدهد و اگر نمىدانسته ، دادن عوض بر او واجب نيست و انسان بايد دوباره فطره را بدهد .
( مسأله 2031 ) اگر كسى بگويد فقيرم ، مىشود به او فطره داد ، ولى اگر بداند

349