( مسأله 169 ) اگر لباسى را در كر يا جارى آب بكشند ، و بعد مثلا لجن آب در آن ببينند ، چنانچه احتمال ندهند كه جلوگيرى از رسيدن آب كرده آن لباس پاك است .
( مسأله 170 ) اگر بعد از آب كشيدن لباس و مانند آن خورده گل يا اشنان در آن ديده شود پاك است ، ولى اگر آب نجس به باطن گل يا اشنان رسيده باشد ظاهر گل و اشنان پاك و باطن آنها نجس است .
( مسأله 171 ) هر چيز نجس ، تا عين نجاست را از آن بر طرف نكنند پاك نمىشود .
ولى اگر بو يا رنگ نجاست در آن مانده باشد اشكال ندارد ، پس اگر خون را از لباس بر طرف كنند و لباس را آب بكشند و رنگ خون در آن بماند پاك مىباشد ، اما چنانچه بواسطه بو يا رنگ يقين كنند يا احتمال دهند كه ذره‌هاى نجاست در آن چيز مانده نجس است .
( مسأله 172 ) اگر نجاست بدن را در آب كر يا جارى بر طرف كنند بدن پاك مىشود ، و بيرون آمدن و دو مرتبه در آب رفتن لازم نيست .
( مسأله 173 ) غذاى نجسى كه لاى دندانها مانده ، اگر آب در دهان بگردانند و به تمام غذاى نجس برسد پاك مىشود .
( مسأله 174 ) اگر موى سر و صورت را با آب قليل آب بكشند ، لازم نيست فشار دهند كه غساله آن جدا شود .
( مسأله 175 ) اگر جائى از بدن يا لباس را با آب قليل آب بكشند ، اطراف آنجا كه متصل به آنست و معمولا موقع آب كشيدن آب به آنها سرايت مىكند ، با پا كشيدن جاى نجس پاك مىشود . به اين معنى كه آب كشيدن اطراف مستقلا لازم نيست بلكه اطراف و محل نجس به آب كشيدن با هم پاك مىشوند ، و همچنين است اگر چيز پاكى را پهلوى چيز نجس بگذارند و روى هر دو آب بريزند . پس اگر براى آب كشيدن يك انگشت نجس ، روى همه انگشتها آب بريزند و آب نجس به همه آنها برسد ، بعد از پاك شدن انگشت نجس تمام انگشتها پاك مىشود .
( مسأله 176 ) گوشت و دنبه‌اى كه نجس شده ، مثل چيزهاى ديگر آب كشيده

32