( مسأله 1665 ) روزه‌دار نبايد جائى برود كه مىداند چيزى در گلويش مىريزند ، يا مجبورش مىكنند كه خودش روزه خود را باطل كند ، و اگر برود ، و چيزى در گلويش بريزند ، يا از روى ناچارى خودش كارى كه روزه را باطل مىكند انجام دهد ، روزه او باطل مىشود ، بلكه اگر قصد رفتن كند ، اگر چه نرود روزه‌اش باطل است .
آنچه براى روزه‌دار مكروه است ( مسأله 1666 ) چند چيز براى روزه‌دار مكروه است و از آن جمله است : ( 1 ) دوا ريختن به چشم و سرمه كشيدن ، در صورتى كه مزه يا بوى آن به حلق برسد ( 2 ) انجام دادن هر كارى مانند خون گرفتن و حمام رفتن كه باعث ضعف مىشود ( 3 ) انفيه كشيدن ، اگر نداند كه به حلق مىرسد و اگر بداند به حلق مىرسد جايز نيست ( 4 ) بو كردن گياه‌هاى معطر ( 5 ) نشستن زن در آب ( 6 ) استعمال شياف ( 7 ) تر كردن لباسى كه در بدن است ( 8 ) كشيدن دندان و هر كارى كه بواسطه آن از دهان خون بيايد . ( 9 ) مسواك كردن با چوب تر ( 10 ) بىجهت آب يا چيزى روان در دهان كردن . و نيز مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد ، يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد . و اگر به قصد بيرون آمدن منى باشد روزه او باطل مىشود .
جاهائى كه قضا و كفاره واجب است ( مسأله 1667 ) اگر در روزه ماه رمضان در شب جنب شود و به تفصيلى كه در مسأله ( 1639 ) گفته شد بيدار شود و دوباره بخوابد و تا اذان صبح بيدار نشود فقط بايد قضاى آن روزه را بگيرد . ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند عمدا انجام دهد در صورتى كه مىدانسته آن كار روزه را باطل مىكند ، قضا و كفاره بر او واجب مىشود .

289