( مسأله 1308 ) كسى كه با ظالم مسافرت مىكند ، اگر ناچار نباشد و مسافرت او كمك به ظالم باشد ، بايد نماز را تمام بخواند ، و اگر ناچار باشد يا مثلا براى نجات دادن مظلومى با او مسافرت كند ، نمازش شكسته است .
( مسأله 1309 ) اگر به قصد تفريح و گردش مسافرت كند ، سفر او حرام نيست ، و بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1310 ) اگر براى لهو و خوشگذرانى به شكار رود ، حرام نيست ولى نمازش تمام است و چنانچه براى تهيه معاش به شكار رود ، نمازش شكسته است و همچنين است اگر براى كسب و زياد كردن مال برود .
( مسأله 1311 ) كسى كه براى معصيت سفر كرده ، موقعى كه از سفر بر مىگردد ، چنانچه قبل از برگشتن قصد اقامت كرده يا سى روز با تردد در مقصد مانده يا توبه كرده و برگشتن به تنهائى هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند . و احتياط واجب آنست كه در صورتى كه توبه نكرده هم شكسته و هم تمام بخواند و اگر براى شكار لهوى باشد و برگشتن به حد مسافت باشد بايد در مراجعت قبل از اقامه يا سى روز با تردد در مقصد ، ماندن جمع بين قصر و تمام نمايد .
( مسأله 1312 ) كسى كه سفر او سفر معصيت است ، اگر در بين راه از قصد معصيت برگردد ، چنانچه باقيمانده راه هشت فرسخ باشد ، يا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و چهار فرسخ برگردد ، بايد نماز را شكسته بخواند .
( مسأله 1313 ) كسى كه براى معصيت سفر نكرده ، اگر در بين راه قصد كند كه بقيه راه را براى معصيت برود ، بايد نماز را تمام بخواند ، ولى نمازهائى را كه شكسته خوانده در صورتى كه مقدار گذشته به قدر مسافت بوده صحيح است ، و الا احتياط واجب آنست كه آن نمازها را اعاده نمايد .
شرط ششم - آن كه از صحرانشينهائى نباشد كه در بيابانها گردش مىكنند ، و هر جا آب و خوراك براى خود و حشمشان پيدا كنند مىمانند ، و بعد از چندى بجاى ديگر

234