برود بايد به همان گمان عمل كند ، مثلا اگر گمانش به يك ركعت مىرود بايد يك ركعت ديگر بخواند .
( مسأله 1206 ) اگر در نماز نافله كارى كند كه براى آن در نماز واجب سجده سهو واجب مىشود ، يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد ، لازم نيست بعد از نماز سجده سهو يا قضاى سجده و تشهد را بجا آورد .
( مسأله 1207 ) اگر شك كند كه نماز مستحبى را خوانده يا نه ، چنانچه آن نماز مثل نماز جعفر طيار وقت معين نداشته باشد بنا بگذارد كه نخوانده است ، و هم چنين است اگر مثل نافله يوميه وقت معين داشته باشد و پيش از گذشتن وقت شك كند كه آن را بجا آورده يا نه . ولى اگر بعد از گذشتن وقت شك كند كه خوانده است يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
شكهاى صحيح ( مسأله 1208 ) در نه صورت اگر در شماره ركعتهاى نماز چهار ركعتى شك كند ، بنابر احتياط مستحب بايد فورا فكر نمايد پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد ، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند ، و اگر نه به دستورهائى كه گفته مىشود عمل نمايد ، و آن نه صورت از اين قرار است :
( اول ) آن كه بعد از تمامى ذكر سجده دوم شك كند كه دو ركعت خوانده است يا سه ركعت ، بايد بنا بگذارد كه سه ركعت خوانده است و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز بنابر احتياط واجب يك ركعت نماز احتياط ايستاده بجا آورد .
( دوم ) شك بين دو و چهار بعد از تمامى ذكر از سجده دوم كه بايد بنا را بگذارد چهار ركعت خوانده و نماز را تمام كند ، و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند .
( سوم ) شك بين دو و سه و چهار بعد از تمامى ذكر از سجده دوم كه بايد بنا را

215