شكهائى كه نبايد به آنها اعتناء كرد ( مسأله 1176 ) شكهائى كه نبايد به آنها اعتناء كرد از اين قرار است : ( اول ) شك در چيزى كه محل بجا آوردن آن گذشته است : مثل آن كه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه . ( دوم ) شك بعد از سلام نماز . ( سوم ) شك بعد از گذشتن وقت نماز .
( چهارم ) شك كثير الشك يعنى كسى كه زياد شك مىكند ( پنجم ) شك امام در شماره ركعتهاى نماز ، در صورتى كه مأموم شماره آنها را بداند ، و هم چنين شك مأموم در صورتى كه امام شماره ركعتهاى نماز را بداند . ( ششم ) شك در نمازهاى مستحبى و نماز احتياط .
1 - شك در چيزى كه محل آن گذشته است ( مسأله 1177 ) اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه ، مثلا شك كند كه حمد خوانده يا نه ، چنانچه مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد نشده ، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده بجا آورد ، و اگر بكارى كه بايد بعد از آن انجام دهد مشغول شده ، به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1178 ) اگر در بين خواندن آيه‌اى شك كند كه آيه پيش را خوانده يا نه يا وقتى كه آخر آيه را مىخواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1179 ) اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
( مسأله 1180 ) اگر در حالى كه به سجده مىرود شك كند كه ركوع كرده يا نه ، لازم است برگشته و بايستد و ركوع را بجا آورد ، و اگر شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .

209