خواند كه مالك آن اجازه بدهد ، يا حرفى بزند كه معلوم شود ، براى نماز خواندن اذن داده است . مثل اين كه به كسى اجازه بدهد در ملك او بنشيند و بخوابد كه از اينها فهميده مىشود براى نماز خواندن هم اذن داده است .
( مسأله 888 ) در زمين بسيار وسيع بىاجازه مالك مىشود نماز خواند به نحوى كه در ( مسأله 277 ) در وضو گذشت .
( مسأله 889 ) ( ( شرط دوم ) ) - مكان نمازگزار بايد بىحركت باشد و اگر بواسطه تنگى وقت يا جهت ديگر ناچار باشد در جائى كه حركت دارد ، مانند اتومبيل و كشتى و ترن نماز بخواند ، بقدرى كه ممكن است بايد ، در حال حركت چيزى نخواند و اگر آنها از قبله به طرف ديگر حركت كنند به طرف قبله برگردد .
( مسأله 890 ) نماز خواندن در اتومبيل و كشتى و ترن و مانند اينها وقتى ايستاده‌اند مانعى ندارد .
( مسأله 891 ) روى خرمن گندم و جو و مانند اينها كه نمىشود بى حركت ماند ، نماز باطل است .
( ( شرط سوم ) ) - بايد در جائى نماز بخواند كه احتمال بدهد نماز را تمام مىكند .
و نماز خواندن در جائى كه بواسطه باد و باران و زيادى جمعيت و مانند اينها اطمينان دارد كه نمىتواند نماز را تمام كند ، صحيح نيست اگر چه اتفاقا نماز را تمام كند .
( مسأله 892 ) اگر در جائى كه ماندن در آن حرام است ، مثلا زير سقفى كه نزديك است خراب شود نماز بخواند - اگر چه معصيت كرده ولى نمازش اشكالى ندارد .
( مسأله 893 ) نماز خواندن روى چيزى كه ايستادن و نشستن روى آن حرام است ، مثل جائى از فرش كه اسم خدا بر آن نوشته شده بنابر احتياط واجب صحيح نيست .
( ( شرط چهارم ) ) - آن كه جاى نمازگزار سقفش به اندازه‌اى كه نتواند در آنجا راست بايستد كوتاه نباشد ، و همچنين به اندازه‌اى كه جاى ركوع و سجود نداشته باشد كوچك نباشد .

159