حيض را داشته همه آن خون حيض است .
( مسأله 492 ) زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد ، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند ، خونى كه در روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را نداشته باشد حيض است ، و خونى كه بعد از روزهاى عادت ديده اگر چه نشانه‌هاى حيض را داشته باشد استحاضه است . مثلا زنى كه عادت حيض او از اول ماه تا هفتم است ، اگر از اول تا دوازدهم خون ببيند ، هفت روز اول آن حيض و پنج روز بعد استحاضه مىباشد .
2 - صاحب عادت وقتيه ( مسأله 493 ) زنهائى كه عادت وقتيه دارند دو دسته‌اند : ( ( اول ) ) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند ، و بعد از چند روز پاك شود ، ولى شماره روزهاى آن در هر دو ماه يك اندازه نباشد ، مثلا دو ماه پشت سر هم روز اول ماه خون ببيند ولى ماه اول روز هفتم و ماه دوم روز هشتم از خون پاك شود ، كه اين زن بايد روز اول ماه را عادت حيض خود قرار دهد . ( ( دوم ) ) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود و دو مرتبه خون ببيند و تمام روزهائى كه خون ديده با روزهائى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اول باشد ، مثلا در ماه اول هشت روز و در ماه دوم نه روز باشد كه اين زن هم بايد روز اول ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد .
( مسأله 494 ) زنى كه عادت وقتيه دارد و شماره روزهاى او به يك اندازه نيست چنانچه خونى ببيند كه مقدارى از آن نشانه‌هاى حيض داشته و مقدارى نداشته باشد ، در صورتى كه خون نشانه‌دار از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد لازم است آن را حيض ، و خونى كه نشانه‌هاى حيض ندارد استحاضه قرار دهد ، ولى چنانچه در وقت عادتش خون ببيند داشتن نشانه‌هاى حيض در حيض بودن آن معتبر نيست ، پس خونى كه در وقت عادتش ديده چنانچه ممكن است حيض باشد لازم است حيض

88