مختصرى حركت كند اشكال ندارد .
( مسأله 262 ) جاى مسح بايد خشك باشد و اگر بقدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است . ولى اگر ترى آن بقدرى كم باشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مىشود بگويند فقط از ترى كف دست است اشكال ندارد .
( مسأله 263 ) اگر براى مسح ، رطوبتى در كف دست نمانده باشد نمىتواند دست را با آب خارج تر كند ، بلكه بايد از ريش خود رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد .
( مسأله 264 ) اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه مسح سر باشد سر را با همان رطوبت مسح كند ، و براى مسح پاها از ريش خود رطوبت بگيرد .
( مسأله 265 ) مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است ، ولى اگر بواسطه سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد تيمم نمايد ، و اگر تقيه در بين باشد مسح بر جوراب و كفش تيمم نيز بنمايد .
( مسأله 266 ) اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح آن را آب بكشد ، بايد تيمم نمايد .
وضوى ارتماسى ( مسأله 267 ) وضوى ارتماسى آنست كه انسان صورت و دستها را به قصد وضو در آب فرو برد ، ولى مسح با ترى آن دست اشكال دارد ، بنابر اين دست چپ را نبايد ارتماسى شست .
( مسأله 268 ) در وضوى ارتماسى هم بايد صورت و دستها از بالا به پائين شسته شود ، پس اگر وقتى كه صورت و دستها را در آب فرو مىبرد قصد وضو كند ، بايد صورت را از طرف پيشانى و دستها را از طرف آرنج در آب فرو برد .
( مسأله 269 ) اگر وضوى بعضى از اعضاء را ارتماسى و بعضى را غير ارتماسى انجام دهد اشكال ندارد .

47