دوباره عقد نمايد .
( اول ) آن كه عقد شوهر دوم هميشگى باشد و اگر مثلا يك ماهه يا يك ساله او را صيغه كند بعد از آن كه از او جدا شد شوهر اول نمىتواند او را عقد كند . ( دوم ) شوهر دوم با او نزديكى و دخول كند و احتياط واجب آنست كه نزديكى از جلوى زن باشد . ( سوم ) شوهر دوم طلاقش دهد يا بميرد . ( چهارم ) عده طلاق يا عده وفات شوهر دوم تمام شود . ( پنجم ) بنابر احتياط واجب شوهر دوم بالغ باشد .
طلاق خلع ( مسأله 2537 ) طلاق زنى را كه به شوهرش مايل نيست و مهر يا مال ديگر خود را به او مىبخشد كه طلاقش دهد ، طلاق خلع گويند .
( مسأله 2538 ) اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند چنانچه اسم زن مثلا فاطمه باشد پس از بذل مىگويد ( زوجتى فاطمة خالعتها على ما بذلت ) و بنابر احتياط مستحب نيز بگويد ( هى طالق ) يعنى زنم فاطمه را در مقابل چيزى كه بذل نموده طلاق خلع دادم او رها است و در صورتى كه زن معين باشد بردن نامش در اينجا و در طلاق مبارات نيز لازم نيست .
( مسأله 2539 ) اگر زنى كسى را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد ، چنانچه مثلا اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل ، صيغه طلاق را اين طور مىخواند ( عن موكلتي فاطمة بذلت مهرها لموكلي محمد ليخلعها عليه ) پس از آن بدون فاصله مىگويد ( زوجة موكلي خالعتها على ما بذلت هي طالق ) و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل بايد بجاى كلمه ( مهرها ) آن چيز را بگويد مثلا صد تومان داده بايد بگويد : ( بذلت مأة تومان ) .

444