نصاب گوسفند ( مسأله 1921 ) گوسفند پنج نصاب دارد : ( اول ) چهل تا است و زكات آن يك گوسفند است و تا گوسفند به چهل نرسد زكات ندارد . ( دوم ) صد و بيست و يك است و زكات آن دو گوسفند است . ( سوم ) دويست و يك است و زكات آن سه گوسفند است . ( چهارم ) سيصد و يك است و زكات آن چهار گوسفند است . ( پنجم ) چهار صد و بالاتر از آنست كه بايد آنها را صد تا صد تا حساب كند ، و براى هر صد تاى آنها يك گوسفند بدهد . و لازم نيست زكات را از خود گوسفندها بدهد ، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد ، يا مطابق قيمت گوسفند پول بدهد ، كافى است .
( مسأله 1922 ) زكات ما بين دو نصاب واجب نيست پس اگر شماره گوسفندهاى كسى از نصاب اول كه چهل است بيشتر باشد تا به نصاب دوم كه صد و بيست و يك است نرسيده باشد ، فقط بايد زكات چهل تاى آن را بدهد و زيادى آن زكات ندارد ، و همچنين است حكم در نصابهاى بعد .
( مسأله 1923 ) زكات شتر و گاو و گوسفندى كه به مقدار نصاب برسد واجب است چه همه آنها نر باشند ، يا ماده ، يا بعضى نر باشند و بعضى ماده .
( مسأله 1924 ) در زكات ، گاو و گاوميش يك جنس حساب مىشوند ، و شتر عربى و غير عربى يك جنس است ، و همچنين بز و ميش و شيشك در زكات با هم فرق ندارند .
( مسأله 1925 ) اگر براى زكات گوسفند بدهد ، بنابر احتياط واجب بايد اقلا داخل سال دوم شده باشد ، و اگر بز بدهد احتياطا ( واجب ) بايد داخل سال سوم شده باشد .
( مسأله 1926 ) گوسفندى را كه بابت زكات مىدهد ، اگر قيمتش مختصرى از گوسفندهاى ديگر او كمتر باشد اشكال ندارد . ولى بهتر است گوسفندى را كه قيمت آن از تمام گوسفندهايش بيشتر است بدهد و همچنين است در گاو و شتر .
( مسأله 1927 ) اگر چند نفر با هم شريك باشند ، هر كدام آنان كه سهمش به نصاب اول رسيده بايد زكات بدهد ، و بر كسى كه سهم او كمتر از نصاب اول است زكات واجب نيست .

334