سجود ( مسأله 1054 ) نمازگزار بايد در هر ركعت از نمازهاى واجب و مستحب بعد از ركوع دو سجده كند ، و سجده آنست كه پيشانى را به قصد خضوع به زمين بگذارد و در حال سجده در نماز واجب است كه كف دو دست و دو زانو و دو انگشت بزرگ پاها را به زمين بگذارد .
( مسأله 1055 ) دو سجده روى هم يك ركن است ، و اگر كسى در نماز واجب عمدا يا از روى فراموشى در يك ركعت هر دو را ترك كند يا دو سجده ديگر به آنها اضافه نمايد ، نمازش باطل است .
( مسأله 1056 ) اگر عمدا يك سجده كم يا زياد كند ، نمازش باطل مىشود و اگر سهوا يك سجده كم كند حكم آن بعدا گفته خواهد شد .
( مسأله 1057 ) اگر پيشانى را عمدا يا سهوا به زمين نگذارد ، سجده نكرده است ، اگر چه جاهاى ديگر به زمين برسد ، ولى اگر پيشانى را به زمين بگذارد و سهوا جاهاى ديگر را به زمين نرساند ، يا سهوا ذكر نگويد سجده صحيح است .
( مسأله 1058 ) بهتر آنست كه در حال اختيار در سجده سه مرتبه ( ( سبحان الله ) ) يا يك مرتبه ( ( سبحان ربى الاعلى و بحمده ) ) بگويد ، و بايد اين كلمات دنبال هم و به عربى صحيح گفته شود ، و ظاهر اين است كه گفتن هر ذكرى كه به اين مقدار باشد كفايت مىكند و مستحب است ( ( سبحان ربى الاعلى وبحمده ) ) را سه يا پنج يا هفت مرتبه يا بيشتر بگويد .
( مسأله 1059 ) در سجود بايد به مقدار ذكر واجب ، بدن آرام باشد و موقع گفتن ذكر مستحب هم ، آرام بودن بدن بهتر است .
( مسأله 1060 ) اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد و بدن آرام بگيرد عمدا

185