نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الميرزا جواد التبريزي جلد : 1 صفحه : 141
( مسأله 775 ) نافله ظهر و عصر را در سفر نبايد خواند ، و نافله عشا چنانچه به قصد رجاء خوانده شود مانعى ندارد . وقت نافلههاى يوميه ( مسأله 776 ) نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود ، و وقت فضيلت آن از اول ظهر است تا موقعى كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود . به اندازه دو هفتم آن شود مثلا اگر در ازاى شاخص هفت وجب باشد ، هر وقت مقدار سايهاى كه بعد از ظهر پيدا مىشود به دو وجب رسيد ، آخر وقت نافله ظهر است . ( مسأله 777 ) نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود و وقت فضيلت آن تا موقعى است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود ، به چهار هفتم آن برسد و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند ، بايد نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند ، و بنابر احتياط واجب نيت اداء و قضا نكند . ( مسأله 778 ) وقت فضيلت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مىشود از بين برود . ( مسأله 779 ) وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود . ( مسأله 780 ) نافله صبح پيش از نماز صبح خوانده مىشود ، و وقت فضيلت آن بعد از فجر اول است تا وقتى كه سرخى طرف مشرق پيدا شود . و نشانه فجر اول در وقت نماز صبح گفته شد . و ممكن است نافله صبح را بعد از نافله شب بلا فاصله بخوانند .
141
نام کتاب : توضيح المسائل ( فارسي ) نویسنده : الميرزا جواد التبريزي جلد : 1 صفحه : 141