وصيت كند بنا بر احتياط بايد وصيت را قبول نمايد .
مسأله 2778 - اگر كسى كه وصيت كرده بميرد ، وصى نمى تواند ديگرى را براى انجام كارهاى وصيت معين كند و خود از كار كناره گيرد ، ولى اگر بداند مقصود ميت اين نبوده كه وصى آن كار را خودش انجام دهد ، بلكه مقصودش انجام كار بوده ، مى تواند ديگرى را از طرف خود وكيل نمايد .
مسأله 2779 - اگر كسى دو نفر را با هم وصى كند ، چنانچه يكى از آن دو بميرد يا ديوانه شود ، حاكم شرع يك نفر ديگر را به جاى او معين مى كند ، و اگر هر دو بميرند يا ديوانه شوند حاكم شرع دو نفر ديگر را معين مى كند ، ولى اگر يك نفر بتواند وصيت را عملى كند معين كردن دو نفر لازم نيست ، و همچنين است اگر يكى از آن دو يا هر دو كافر شوند در صورتى كه وصايت مستلزم ولايت باشد مانند قيمومت بر صغار .
مسأله 2780 - اگر وصى نتواند به تنهايى يا به كمك گرفتن از ديگرى كارهاى ميت را انجام دهد ، حاكم شرع براى كمك او يك نفر ديگر را معين مى كند .
مسأله 2781 - اگر مقدارى از مال ميت در دست وصى تلف شود ، چنانچه در نگهدارى آن كوتاهى كرده - مثل اين كه مال را در جايى گذاشته كه مأمون نبوده - و يا تعدى نموده مثلا ميت وصيت كرده است كه فلان مقدار به فقراى فلان شهر بده و او مال را به شهر ديگرى برده و در راه از بين رفته - ضامن است ، و اگر كوتاهى نكرده و تعدى هم ننموده ضامن نيست .
مسأله 2782 - هرگاه انسان كسى را وصى كند و بگويد اگر آن شخص بميرد فلانى وصى باشد ، بعد از آن كه وصى اول مرد وصى دوم بايد كارهاى ميت را انجام دهد .
مسأله 2783 - حجى كه به استطاعت بر ميت واجب است و بدهكارى و حقوقى را كه - مثل خمس و زكات و مظالم - ادا كردن آنها واجب مى باشد بايد از اصل مال ميت بدهند ، اگرچه ميت براى آنها وصيت نكرده باشد ولى اگر وصيت كرده باشد از ثلث بدهند بايد به وصيت عمل كنند ، و اگر ثلث كفايت نكرد از اصل مال

729