احكام متفرقهء طلاق مسأله 2600 - اگر با زن نامحرمى به گمان اين كه همسر اوست نزديكى كند - چه زن بداند كه او شوهرش نيست ، يا گمان كند شوهرش مى باشد - بايد عده نگه دارد .
مسأله 2601 - اگر با زنى كه مى داند همسرش نيست زنا كند - چه زن بداند كه آن مرد شوهرش نيست ، يا گمان كند شوهرش مى باشد - عده ندارد .
مسأله 2602 - اگر مردى زنى را گول بزند كه از شوهرش طلاق بگيرد و زن او شود ، طلاق و عقد صحيح است ، ولى هر دو معصيت بزرگى كرده اند .
مسأله 2603 - هرگاه زن در ضمن عقد با شوهر شرط كند كه اگر شوهر مسافرت نمايد يا مثلا شش ماه به او خرجى ندهد ، اختيار طلاق با او باشد ، اين شرط باطل است ، ولى چنانچه شرط كند كه اگر مرد مسافرت كند يا مثلا شش ماه خرجى ندهد ، از طرف او براى طلاق خود وكيل باشد ، و طلاق مشروط باشد نه وكالت ، شرط صحيح است ، و در صورتى كه شرط حاصل شود و خود را طلاق دهد ، طلاق صحيح است .
مسأله 2604 - زنى كه شوهرش گم شده ، اگر بخواهد به ديگرى شوهر كند بايد نزد مجتهد عادل برود و به دستور او عمل نمايد .
مسأله 2605 - پدر و جد پدرى ديوانهء دائمى مى توانند زن او را با وجود مصلحت طلاق بدهند .
مسأله 2606 - پدر و جد پدرى نمى توانند زن دائمى طفل خود را طلاق بدهند ، و اگر پدر يا جد پدرى براى طفل خود زنى را متعه كند ، اگرچه مقدارى از زمان تكليف بچه جزء مدت متعه باشد - مثلا براى پسر چهارده سالهء خودش زنى را دو ساله متعه كند - چنانچه صلاح بچه باشد مى توانند مدت آن زن را ببخشند .
مسأله 2607 - اگر عدالت دو نفر به طريقى كه در شرع معين شده براى مرد ثابت شود ، و زن خود را پيش آنان طلاق دهد ، ديگرى كه عدالت آنان نزدش ثابت

687