است ولى آن دو قبول كند ، و آن مال را قبض نمايد ، ولى اگر ولى به آن دو ببخشد ، و در دست خودش باشد ، بودن آن مال در تصرف ولى از قبض كفايت مى كند .
مسأله 2420 - اگر به يكى از ارحام - خويشاوندان - خود مالى ببخشد ، بعد از آن كه به قبض او داد ، نمى تواند رجوع كند و پس بگيرد ، و همچنين است در صورتى كه هبه كننده بر كسى كه به او هبه شده ، شرط كند ، و به آن شرط عمل شود ، يا كسى كه به او هبه شده ، در مقابل هبه عوضى به هبه كننده بدهد .
و در غير موارد ذكر شده تا عين مالى كه هبه شده باقى باشد ، مى تواند مال بخشيده شده را پس بگيرد ، ولى اگر تلف شده يا آن را به ديگرى منتقل كرده ، يا تغييرى در عين داده - مثل آن كه اگر پارچه بوده ، آن را رنگ كرده باشد - نمى تواند پس بگيرد .
مسأله 2421 - زن و شوهر در لزوم هبه ، حكم رحم را ندارند .
مسأله 2422 - اگر مالى را به كسى ببخشد ، و در ضمن آن بر آن كس شرط كند كه مالى به او بدهد يا كارى - كه جايز باشد - براى او انجام دهد ، بايد كسى كه بر او شرط شده ، به آن شرط عمل كند ، وهبه كننده قبل از عمل به شرط مى تواند رجوع نمايد ، و همچنين اگر كسى كه بر او شرط شده ، به شرط عمل نكند ، و يا نتواند به آن شرط عمل نمايد ، هبه كننده مى تواند رجوع كند .
مسأله 2423 - اگر هبه كننده يا كسى كه مال به او هبه شده ، قبل از قبض بميرد ، هبه باطل مى شود .
مسأله 2424 - اگر هبه كننده بعد از قبض دادن بميرد ، ورثه نمى توانند رجوع كنند ، و همچنين اگر كسى كه مال به او بخشيده شده بميرد ، هبه كننده نمى تواند رجوع نمايد .
مسأله 2425 - همچنان كه رجوع به گفتن محقق مى شود - مثل آن كه بگويد : " از بخششى كه كردم برگشتم " - به فعل نيز محقق مى شود ، مثل آن كه به قصد رجوع از طرف بگيرد ، يا آن چه را بخشيده به قصد رجوع به ديگرى واگذار نمايد ، و در تحقق رجوع ، دانستن كسى كه مال به او هبه شده ، معتبر نيست .
مسأله 2426 - مالى را كه به شخصى بخشيده ، اگر در ملك آن شخص ، زيادى منفصل يا قابل انفصال پيدا كند - مثل آن كه گوسفند بره آورد ، يا درخت ميوه دهد - مال آن شخص است ، و اگر هبه كننده ، در هبهء مثل گوسفند و درخت ، رجوع كند ، نمى تواند بره و ميوه را از آن شخص پس بگيرد .

652