عاريه كرده طلا و نقره باشد ، بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 2403 - اگر طلا و نقره را عاريه نمايد و شرط كند كه اگر تلف شود ضامن نباشد ، چنانچه تلف شود ضامن نيست .
مسأله 2404 - اگر عاريه دهنده بميرد ، عاريه گيرنده وظيفه اش همان است كه در مسألهء " 2392 " گذشت .
مسأله 2405 - اگر عاريه دهنده طورى شود كه شرعا نتواند در مال خود تصرف كند - مثلا ديوانه شود - وظيفهء عاريه كننده همان است كه در مسألهء " 2391 " گذشت .
مسأله 2406 - عاريه عقد جايز است ، و عاريه دهنده و كسى كه عاريه كرده مى توانند هر وقت بخواهند عاريه را به هم بزنند ، بنابراين عاريه دهنده مى تواند آنچه را كه عاريه داده پس بگيرد ، مگر در موردى كه زمينى را براى دفن ميت عاريه داده باشد كه بعد از دفن نمى تواند زمين را به نبش قبر ميت پس بگيرد .
مسأله 2407 - عاريه دادن چيزى كه استفاده ء حلال ندارد - مثل آلات لهو و قمار - باطل است ، و همچنين است عاريه دادن ظرف طلا و نقره به جهت خوردن و آشاميدن بلكه بنابر احتياط واجب براى ساير استعمالات هر چند زينت نمودن باشد .
مسأله 2408 - عاريه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن ، و عاريه دادن حيوان نر براى كشيدن بر ماده صحيح است .
مسأله 2409 - اگر چيزى را كه عاريه كرده به مالك يا وكيل يا ولى او بدهد و بعد آن چيز تلف شود ، عاريه كننده ضامن نيست ، ولى اگر بدون اجازه ء صاحب مال يا وكيل يا ولى او آن را به جايى ببرد ، اگرچه جايى باشد كه صاحبش معمولا به آن جا مى برده - مثل آن كه اسب را در اصطبلى كه صاحبش براى آن درست كرده ببندد - ضامن است ، و در صورت تلف بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 2410 - اگر چيز نجس را براى كارى كه شرط آن پاكى است عاريه دهد - مثلا ظرف نجس را عاريه دهد كه در آن غذا بخورند - بايد نجس بودن آن را به

649