كسى كه امانت را قبول كرده بگويد كه بايد مال را در اينجا حفظ كنى و اگر احتمال هم بدهى كه از بين برود نبايد آن را به جاى ديگر ببرى ، جايز نيست آن را به جاى ديگر ببرد ، و اگر ببرد ضامن است .
مسأله 2390 - اگر صاحب مال براى نگهدارى مال خود جايى را معين كند ، و كسى كه امانت را قبول كرده بداند آن محل در نظر صاحب مال خصوصيتى نداشته ، بلكه يكى از موارد حفظ آن بوده ، مى تواند آن را به جاى ديگرى كه مال در آن جا محفوظ تر يا مثل محل اولى است ببرد ، و چنانچه مال در آن جا تلف شود ضامن نيست .
مسأله 2391 - اگر صاحب مال ديوانه شود ، كسى كه امانت را قبول كرده بايد فورا امانت را به ولى او برساند ، و يا به ولى او خبر دهد ، و اگر بدون عذر شرعى مال را به ولى او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد .
مسأله 2392 - اگر صاحب مال بميرد ، امانت دار بايد فورا مال را به وارث او برساند ، يا به وارث او خبر دهد ، و چنانچه بدون عذر شرعى مال را به وارث او ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند ، و مال تلف شود بايد عوض آن را بدهد ، ولى اگر براى آن كه بفهمد كسى كه مى گويد من وارث ميتم راست مى گويد يا نه ، يا ميت وارث ديگرى دارد يا نه ، مال را ندهد و از خبر دادن هم كوتاهى كند و مال تلف شود ، چيزى بر عهده ء او نيست .
مسأله 2393 - اگر صاحب مال بميرد و چند وارث داشته باشد ، كسى كه امانت را قبول كرده بايد مال را به همهء ورثه بدهد ، يا به كسى بدهد كه همهء آنان گرفتن مال را به او واگذار كرده اند ، پس اگر بدون اجازه ء ديگران تمام مال را به يكى از ورثه بدهد ، ضامن سهم ديگران است ، و اگر نسبت به مال وصى هم معين كرده باشد ، اجازه ء او هم معتبر است .
مسأله 2394 - اگر كسى كه امانت را قبول كرده بميرد يا ديوانه شود ، وارث يا ولى او بايد هرچه زودتر به صاحب مال اطلاع دهد ، يا امانت را به او برساند .

646