مقتضاى بعضى از روايات - براى حج يا عمره باشد .
مسأله 1724 - اگر غير روزه ء ماه رمضان روزه ء معين ديگرى بر انسان واجب باشد ، اگر آن وجوب از جهت حق الناس باشد - مثل اين كه اجير شده باشد كه روز معينى را روزه بگيرد - نمى تواند در آن روز مسافرت كند ، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - روزه ء واجب معين به غير نذر ، مانند روز سوم اعتكاف ، و اما در صورتى كه به سبب نذر معين شده باشد ، اقوى اين است كه مى تواند سفر كند ، و روز ديگرى را به جاى آن روز روزه بگيرد .
مسأله 1725 - اگر نذر كند روزه بگيرد و روز آن را معين نكند ، نمى تواند آن را در سفر به جا آورد ، ولى چنانچه نذر كند كه روز معينى را در سفر روزه بگيرد ، بايد آن را در سفر به جا آورد ، و نيز اگر نذر كند روز معينى را چه مسافر باشد يا نباشد روزه بگيرد ، بايد آن روز را اگر چه مسافر باشد روزه بگيرد .
مسأله 1726 - مسافر مى تواند براى خواستن حاجت ، سه روز در مدينهء طيبه روزه ء مستحبى بگيرد ، و احتياط واجب اين است كه آن سه روز ، روزهاى چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد .
مسأله 1727 - كسى كه نمى داند روزه ء مسافر باطل است ، اگر در سفر روزه بگيرد و در بين روز مسأله را بفهمد ، روزه اش باطل مى شود ، و اگر تا مغرب نفهمد روزه اش صحيح است .
مسأله 1728 - اگر فراموش كند كه مسافر است ، يا فراموش كند كه روزه ء مسافر باطل مى باشد و در سفر روزه بگيرد ، روزه ء او باطل است .
مسأله 1729 - اگر روزه دار بعد از ظهر مسافرت نمايد ، بايد روزه ء خود را تمام كند ، و اگر پيش از ظهر مسافرت كند ، وقتى به حد ترخص برسد روزه اش باطل مى شود ، و اگر پيش از آن مفطرى انجام دهد كفاره بر او واجب است .
مسأله 1730 - اگر مسافر در ماه رمضان - چه آن كه قبل از فجر در سفر بوده و چه آن كه روزه بوده و سفر نمايد - پيش از ظهر به وطنش برسد ، يا به جايى كه مى خواهد ده روز در آن جا بماند ، و كارى كه روزه را باطل مى كند انجام نداده

508