يك طرف شك پيدا كرد ، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند ، و اگر نه به دستورهايى كه بيان مى شود عمل نمايد ، و آن نه صورت از اين قرار است :
( اول ) آن كه بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده ء دوم شك كند كه دو ركعت خوانده است يا سه ركعت ، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده است و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده به جا آورد .
( دوم ) شك بين دو و چهار بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده ء دوم ، كه هر چند براى تخيير بين از سر گرفتن نماز و بنابر چهار گذاشتن و آوردن نماز احتياط وجهى هست ، ولى احتياط واجب آن است كه بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده بخواند .
( سوم ) شك بين دو و سه و چهار بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده ء دوم ، كه بايد بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته به جا آورد .
( چهارم ) شك بين چهار و پنج بعد از تمام شدن ذكر واجب سجده ء دوم ، كه بايد بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند و بعد از نماز دو سجده ء سهو به جا آورد .
ولى اگر بعد از سجده ء اول ، يا پيش از تمام شدن ذكر واجب سجده ء دوم يكى از اين چهار شك براى او پيش آيد نمازش باطل است .
( پنجم ) شك بين سه و چهار كه در هر جاى نماز باشد بايد بنا را بر چهار بگذارد و نماز را تمام كند ، و بنابر مشهور بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به جا آورد ، ولى احتياط واجب آن است كه دو ركعت نماز نشسته را اختيار كند .
( ششم ) شك بين چهار و پنج در حالى كه ايستاده است ، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و سلام نماز را بدهد ، و بنا بر مشهور بعد از نماز يك ركعت نماز احتياط ايستاده يا دو ركعت نشسته به جا آورد ، ولى احتياط واجب آن است كه

421