را نگويد ، يا به جاى حرفى حرف ديگر بگويد ، مثلا به جاى ( ض ) ، ( ظ ) بگويد ، يا جايى كه بايد بدون زير وزبر خوانده شود ، زير وزبر بدهد ، يا تشديد را نگويد ، نماز او باطل است .
مسأله 1010 - اگر انسان كلمه اى را صحيح بداند ، و در نماز همان طور بخواند ، و بعد بفهمد غلط خوانده ، در صورتى كه در اعتقاد به صحت قاصر بوده ، نمازش صحيح است ، و احتياط مستحب آن است كه دوباره نماز را بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد ، و در صورتى كه مقصر بوده بايد دوباره بخواند ، و اگر وقت گذشته قضا نمايد .
مسأله 1011 - اگر نداند مثلا كلمه اى به ( س ) است يا به ( ص ) بايد ياد بگيرد ، و چنانچه دو جور يا بيشتر بخواند ، در صورتى كه قصد جزئيت داشته باشد به آنچه كه صحيح است و به غير آن هم عرفا ذكر غلط يا قرآن غلط گفته شود - مثل آن كه در ( اهدنا الصراط المستقيم ) مستقيم را يك مرتبه با ( س ) و يك مرتبه با ( ص ) بخواند - نمازش صحيح است ، و در صورتى كه كلام آدمى گفته شود ، نمازش باطل است ، و همچنين است اگر مثلا زير وزبر كلمه اى را نداند ، ولى اگر در آخر كلمه اى باشد كه وقف بر آن جايز است و هميشه وقف كند يا وصل به سكون نمايد ، ياد گرفتن حركت آخر آن كلمه واجب نيست ، و نمازش صحيح است .
مسأله 1012 - اگر در كلمه اى و او باشد و حرف قبل از واو در آن كلمه پيش داشته باشد ، و حرف بعد از واو در آن كلمه همزه باشد ، مثل كلمهء ( سوء ) و همچنين اگر در كلمه اى الف باشد و حرف قبل از الف در آن كلمه زبر داشته باشد و حرف بعد از الف در آن كلمه همزه باشد ، مثل ( جآء ) و نيز اگر در كلمه اى ياء باشد و حرف پيش از ياء در آن كلمه زير داشته باشد و حرف بعد از ياء در آن كلمه همزه باشد مثل ( جئ ) بنابر احتياط مستحب اين سه حرف را با مد - يعنى با كشيدن - بخواند .
و اگر بعد از اين حروف - واو و الف وياء - به جاى همزه حرفى باشد كه ساكن است - يعنى زير وزبر و پيش ندارد - بايد اين سه حرف را مد بدهد ، مثلا در ( ولا الضآلين ) كه بعد از الف حرف لام ساكن است ، بايد الف آن را با مد

381