قصد قرائت قرآن بخواند .
مسأله 989 - اگر عمدا سوره را پيش از حمد به قصد جزئيت بخواند نمازش باطل است ، و اگر اشتباها بخواند و در بين آن يادش بيايد ، بايد سوره را رها كند و بعد از خواندن حمد ، سوره را از اول بخواند .
مسأله 990 - اگر حمد و سوره يا يكى از آنها را فراموش كند و بعد از رسيدن به ركوع بفهمد ، نمازش صحيح است .
مسأله 991 - اگر پيش از آن كه براى ركوع خم شود بفهمد كه حمد و سوره را نخوانده ، بايد بخواند ، و اگر بفهمد سوره را نخوانده ، بايد فقط سوره را بخواند ، ولى اگر بفهمد حمد تنها را نخوانده ، بايد اول حمد و بعد از آن دوباره سوره را بخواند ، و نيز اگر خم شود و پيش از آن كه به ركوع برسد بفهمد حمد و سوره ، يا سوره ء تنها ، يا حمد تنها را نخوانده ، بايد بايستد و به همين دستور عمل نمايد .
مسأله 992 - اگر در نماز واجب يكى از چهار سوره اى را كه آيهء سجده دارد و در مسألهء " 361 " گذشت ، عمدا بخواند ، واجب است بعد از قرائت آيهء سجده سجده ء تلاوت را به جا آورد ، و در اين صورت بنابر احتياط واجب نماز را تمام كند و اعاده نمايد ، و همچنين است اگر معصيت كرد و به جا نياورد .
مسأله 993 - اگر اشتباها مشغول خواندن سوره اى شود كه سجده ء واجب دارد ، چنانچه پيش از رسيدن به آيهء سجده بفهمد ، بايد آن سوره را رها كند و سوره ء ديگر بخواند ، و اگر بعد از خواندن آيهء سجده بفهمد ، احتياطا به سجده اشاره نموده و سوره را تمام كند ، و سوره ء ديگرى هم به قصد قربت مطلقه - يعنى اگر وظيفه اش سوره ء ديگرى است اين همان باشد و اگر نه به عنوان قرائت قرآن باشد - بخواند ، و بعد از نماز بايد سجده ء آن را به جا آورد .
مسأله 994 - اگر در نماز آيهء سجده را گوش دهد ، نمازش صحيح است ، و به قصد سجده ء تلاوت اشاره كند ، و بنابر احتياط مستحب بعد از نماز به نحو متعارف هم سجده ء آن را به جا آورد .
مسأله 995 - در نماز مستحبى خواندن سوره لازم نيست ، اگر چه آن نماز به

378